“อะไรเหรอครับ” เกริกหัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ฟ้าลดาคงไม่บอกว่าเขาทำเธอแท้งลูกหรอกนะ
“หนูฟ้าบอกว่าลูกเลิกกับเธอแล้ว แต่ทำไมลูกถึงไม่บอกแม่”
“ผมอยากจะงอนง้อขอคืนดีเธอน่ะครับเลยไม่ได้บอก” เกริกพูดอย่างสำนึกผิด
“เรื่องราวมันเป็นยังไง เล่ามาให้แม่ฟัง อย่าปิดบัง”
“ความจริงผมเลิกกับฟ้าลดาไปตั้งแต่ก่อนเธอจะไปเมืองนอกน่ะครับ”
“แม่กับพ่อก็สงสัยอยู่ว่าหนูฟ้ารักลูกมาก เขาดีกับครอบครัวเรามาก ทั้งพี่ทั้งน้อง เขาจะทิ้งลูกไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งหลายปีได้ยังไง ถ้าเขาจะไปเขาก็คงต้องพาลูกไปด้วย แต่แม่ก็ไม่ได้ถามเซ้าซี้เพราะคิดว่าลูกโตแล้ว”
“ผมเลยอยากให้แม่ช่วยเป็นกาวใจ ขอให้ฟ้าลดามากินข้าวกับเราหน่อย ผมจะได้ปรับความเข้าใจกับเธอน่ะครับ แล้วเมื่อกี้แม่บอกว่าเขาดีทั้งพี่ทั้งน้องหมายความว่ายังไงครับ” เมื่อได้ยินประโยคคำถามนี้ของลูกชาย นางนงเยาว์ก็เล่าจนหมดเปลือก ทำให้เกริกรู้ว่าอัคคีเคยช่วยครอบครัวของเขาเอาไว
