ตอนที่ 22
ด้วยความรู้สึกคิดถึงที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เช้าวันนี้หลังจากธีร์ธวัชไปส่งณดาที่โรงเรียนสอนดนตรีแล้ว เขาก็ถือโอกาสแวะไปหารัญชน์รวีที่บ้านของเธอโดยกะว่าจะเซอร์ไพรส์หญิงสาว แต่เมื่อรถของเขาเลี้ยวเข้าสู่ซอยบ้านของรัญชน์รวี ภาพที่เห็นตรงหน้ากลับทำให้หัวใจของธีร์ธวัชตกวูบ... เฟิร์สกำลังฉุดกระชากรัญชน์รวีอยู่หน้าบ้านของเธอ! เขาต้องการจะลากเธอไปขึ้นรถกระบะที่จอดอยู่
“ปล่อยนะเฟิร์ส! ฉันไม่ไป!..อยากได้เงินเท่าไหร่ฉันก็หามาให้แล้วจะเอาอะไรอีก” เธอตะโกนเสียงหลง
“แต่ฉันบอกเสี่ยเค้าไว้แล้วนะ!” เฟิร์สขึ้นเสียง มือหยาบกร้านบีบแขนรัญชน์รวีแน่นจนเธอเจ็บ
“ก็ไหนเฟิร์สสัญญาว่า ถ้าฉันผ่อนจ่ายให้ทุกเดือน แล้วจะไม่ต้องขายตัวไง” รัญชน์รวี เอ่ยถามเสียงสั่นเครือ พลางสะบัดข้อมือให้หลุดจากการกอบกุม ดวงตาเต็มไปด้วยความผิดหวังที่ถูกหลอก นายเฟิร์สหัวเราะในลำคอ เสียงหัวเราะนั้นแสนเย็นชาและไร้ความรู้สึก
“นั่นม
