“แกควรให้โอกาสอาชาบ้างนะไอ้ราม เพราะแกก็เคยได้มันจากฉัน” ตะวันเอ่ยพูด เพราะอยากจะเตือนสติของรามีนให้คิดได้
“แต่มันเคยแอบรักเมียผม อยู่ๆจะให้มันมาเป็นน้องเขยของผม ผมรับไม่ได้” รามีนเอ่ยพูดเสียงอ่อยลง เพราะทุกคนเหมือนจะเข้าข้างอาชาไปหมด เขาผิดมากหรอที่รักน้องสาว ห่วงน้องสาวของตัวเอง
“แต่ตอนนี้เขาก็เป็นน้องเขยของพี่รามแล้ว พี่รามเปลี่ยนไม่ได้ค่ะ หรือว่าพี่รามอยากให้ ริสามีสามีหลายคน” มาริสาเอ่ยบอกพี่ชาย พูดขนาดนี้แล้วถ้าไม่ให้โอกาสอาชาก็ให้มันรู้ไป
“โธ่โว้ย” รามีนสะบัดแขนหลุดออกจากตะวันและชานน เขาก็เดินออกไปคิดทบทวนคนเดียวทันที
“พี่รามคะ พี่ราม” มาริสาตะโกนตามพี่ชายของเธอ ก่อนจะมองที่สโรชาที่เป็นความหวังสุดท้ายของเธอ เพราะสโรชาจะต้องหาวิธีช่วยให้รามีนใจอ่อนได้แน่ๆ
“เดี๋ยวเอยจัดการเองค่ะ สนุกกันต่อเถอะค่ะรายนั้นไม่ต้องเป็นห่วง” สโรชาเอ่ยบอกก็เดินตามรามีนออกไป พร้อมกับหยิบเอาผ้าห่
