ตอนที่ 14

2691 คำ

ด้านสโรชาพอมานั่งทำงานต่อก็ถูกชานนใช้ให้เอาเอกสารไปให้มาริสาเซ็นที่ห้องทำงาน เธอจึงถือโอกาสนี้เม้าท์กับโตมรขณะที่รอให้มาริสาตรวจเอกสารในห้อง “เป็นไงบ้างยัยเอย เรียบร้อยไหม” โตมรเอ่ยถามสโรชาเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน กลับเรื่องที่สโรชาไปนอนค้างกับรามีนที่เขาใหญ่ “จะเหลือหรอเจ้ตั้มมือชั้นนี้แล้ว เอยเคยพลาดที่ไหนล่ะ ขอบคุณเจ้มากเลยนะคะที่ทำให้เอยได้ทูนหัวคนนี้มา ฮ่าๆ” สโรชาเอ่ยบอก แล้วยิ้มใส่โตมรอย่างมีเชิงที่เธอจัดการกับรามีนได้สำเร็จตามแผน โดยมีโตมรเป็นทัพเสริมคอยช่วย “ย่ะ แล้วคุณรามีนเป็นไงบ้างยัยเอย แซ่บปะแก” โตมรเอ่ยถามออกไป แล้วทำท่าทางดี๊ด๊าอยากรู้อยากเห็น “โอ้ยเจ้ตั้ม แซ่บไม่แซ่บไม่รู้แต่ตอนนี้เอยก็คบกับคุณรามแล้ว” สโรชาบอกออกไป แล้วทำหน้ายิ้มอย่างเขินๆ เมื่อบอกออกไป “ยัยเอย แกไปทำอีท่าไหนยะ คุณรามีนเขาถึงคบกับแก เม้าท์มาอย่าลืมว่าเจ้ช่วยแกนะ แกต้องเม้าท์ให้เจ้ฟัง เจ้อยากจะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม