EP 31
หลังจากส่งลูกสาวเข้านอนเรียบร้อยแล้ว เตยหอมก็ออกมายืนเหม่อมองดวงจันทร์ตามลำพัง ใบหน้าของอเล็กซิสปรากฏอยู่บนท้องฟ้า ถึงจะมืดมิดแค่ไหน แต่หล่อนก็ยังคงมองเห็นเขาได้อย่างชัดเจน
หล่อนคิดถึงเขาเหลือเกิน...
“ป่านนี้... คุณจะเป็นยังไงบ้างคะ” หล่อนพึมพำออกมาทั้งน้ำตา “เตยหวังว่าคุณคงจะมีความสุขกับคุณเจนนะคะ” ตั้งแต่จากมา หล่อนไม่เคยได้รับข่าวสารใดๆ ของคนที่กรุงเทพฯ อีกเลย
“วันนี้น้องปิ่นถามหาพ่อเหรอ หนูเตย” ยายฟองจันทร์เดินมาหยุดข้างหลัง และเอ่ยถามขึ้น
เตยหอมรีบยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะหันกลับมาเผชิญหน้ากับหญิงชรา พร้อมกับฝืนยิ้ม
“ทำ... ทำไมยายถามแบบนี้ล่ะจ๊ะ”
ยายฟองจันทร์ถอนใจเบาๆ ยกมือขึ้นแตะแขนเรียวของเตยหอมเอาไว้
“ยายจำได้ว่าหนูเตยจะแอบมาร้องไห้ทุกครั้ง หลังจากที่น้องปิ่นถามหาพ่อ”
“เตย...”
“ยายว่าหนูเตยควรจะติดต่อกลับไปหาพ่อของลูกบ้างนะ อย่างน้อยๆ เขาก็ควรรู้ว่าตัวเองมีลู
