EP 24
“เธอไปอยู่ซะที่ไหนนะ เตยหอม...”
อเล็กซิสจับจ้องดวงจันทร์กลมโตที่ลอยเด่นอยู่ท่ามกลางแผ่นฟ้ามืดมิด
“หรือสนุกมากที่ปล่อยให้ฉันเป็นบ้าแบบนี้น่ะ”
ลมหายใจอ่อนล้าถูกเป่าออกมาจากริมฝีปากหยักสวยของอเล็กซิส เขาถามตัวเองนับครั้งไม่ถ้วนว่าทำไมถึงมั่นใจนักว่าผู้หญิงที่อยู่ใต้ร่างในคืนเข้าหอคือเตยหอม ซึ่งคำตอบที่ได้ก็คือ...
มือใหญ่หยิบต่างหูที่เก็บได้บนเตียงนอนขึ้นมาจ้องมอง
เขาจำมันได้... จำมันได้เป็นอย่างดี...
ต่างหูรูปหัวใจถูกหย่อนเก็บลงไปในกระเป๋าเสื้ออีกครั้ง ก่อนที่ดวงตาคมกริบจะลดต่ำจากดวงจันทร์บนฟากฟ้า มามองพื้นดินบนโลกแทน
เขาย่ำเท้าเดินตรงไปหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้สีขาวกลางสนามหญ้า พยายามบอกตัวเองว่าให้หยุดคิดถึงเรื่องการตามหาเตยหอมสักวินาที แต่เขาก็ทำไม่ได้
ทุกอย่างที่เป็นหล่อน มันยังคงฝังรากลึกอยู่ภายในก้นบึ้งของหัวใจ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้จูบปากหล่อน จนกระทั่งยามที่ได้ครอบครอ
