ทางด้านกลางที่เขามักจะออกจากบ้านในยามวิกาล เขาก็ไม่ได้ไปไหนนอกจากมาบ้านช่อผกา
ไชยันต์กับช่อผกา เป็นพี่น้องกัน กลางรู้จักกับไชยันต์ก่อนที่ต่างประเทศ และต่อมาก็ช่อผกาจากน้องเพื่อนก็กลายมาเป็นแฟนสาวของเขา “กลาง อย่าตามใจยายช่อจนเสียคนนักเลย”
“ไม่ได้เกินขอบเขต ช่ออยากดูหนังรอบดึก ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายอะไร”
เออ เออ ไชยันต์ขี้เกียจเถียงต่อ แต่กลับเอ่ยต่อว่า “แล้วทำไมแกไม่ไปกันสองคน”
“ฉันไม่อยากให้ใครๆ มองช่อเสียๆหายๆนะ แกน่าจะเข้าใจ” กลางเอ่ยหน้าตาเฉย ช่อผกานั้นเขาแทบวางเธอไว้บนหิ้ง หล่อนเป็นหญิงไทยแท้ที่งามจริตอย่างไทยในแบบที่เขาจะวางเธอไว้เป็นแม่ของลูก รักและให้เกียรติช่อผกาดั่งอัญมณีล้ำค่า
ส่วนอารมณ์ความยากเบื้องต่ำ เขาก็มีผู้หญิงที่เขาไม่ต้องไปหาจากที่ไหนมารองรับไว้แล้ว ชีวิตที่สมบูรณ์ของเขาลงตัวแล้ว รอเพียงเวลาอันเหมาะสม เขาก็จะขอช่อผกาแต่งงานอย่างแน่นอน แต่ไม่ใช่เวลานี้เท่านั
