โอ้ววว “เบล...” กลางใส่เข้าไปจนสุดทางในที่สุด กรี๊ดดดด เบลกรีดร้องเสียงดังลั่น น้ำตาเธอไหล สองขาของเธอถูกเขาช่วยพยุงไว้ให้ กลางหยุดให้เวลากับเธอ
“ออกไปนะ เบลไม่ต้องการมันแล้ว” เบลกรีดร้อง ชู่วววว กลาง ปลอบโยนเบล
“ให้ฉันเถอะนะ” กลางปลอบโยนและรอคอยการอนุญาตจากเธอ เบลส่ายหน้า เธอรู้ตัวดีว่าเธอยังไม่พร้อม “ได้โปรด” กลางยังอ้อนวอน ผู้ชายไม่เหมือนผู้หญิง...หยุดไม่ได้...รอได้...แต่ไม่ได้นานนัก
เบลยังยืนยันว่าเธอไม่ต้องการช่องทางนี้ “ไม่...ออกไปนะ” คราวนี้เบลไม่แค่เอ่ยเธอออกแรงผลักเขาด้วย
ชู่วววว “เบล เบล...” กลางปลอบและจับข้อมือเบลมารวบไว้ กลางรู้ว่าเบลแค่กลัวกับประสบการณ์ใหม่ที่ได้รับ “ยังไงฉันก็ต้องเอาเบลอยู่ดี” กลางบอกต่อเสียงราบเรียบด้วยความสั่นพร่าอย่างอดทนเมื่อช่องทางหลังของเบลกำลังบีบตอดรัดเขาหนักขึ้นทุกที
เบลหยุดการดิ้นรนทันที เธอเหมือนได้สติเพราะอย่างไรแล้วเธอก็หนีเขาไม่พ
