ควับ! เบลหันมาและคล้องแขนรอบคอเขา ใบหน้าแหงนเผยอปากเข้าไปใกล้ “ถ้างั้นตอนนี้ขอรางวัลชมเชยก่อนได้มั้ยคะ” จ๊วบ สิ้นเสียงนั้นกลางก็จูบดูดปลายลิ้นเล็กจอมยั่วเข้าโพรงปากของตน สองมือโอบรอบสะโพกและบีบกดสะโพกกลมแนบกลางลำตัวเขา เสียดสีเรียกอารมณ์ของเขากับเธอได้ในทันที เฮ่อ เฮ่อ “น่าเอาเสียตรงนี้นัก” กลางเลื่อนไปกระซิบที่ริมหูเล็กพร้อมๆกับมือทั้งสองยังบีบเคล้นสะโพกอย่างหมั่นเขี้ยว กลางเดินออกจากห้องลองชุดพร้อมป้ายราคาเพื่อไปชำระเงิน เบลหันไปเติมปากของตนใหม่ เก็บเสื้อผ้าชุดเก่าที่สวมมาเดินตามออกมา พนักงานรับชุดเก่าไปใส่ในถุงและยื่นส่งคืนให้เบล เบลและกลางก็เดินออกจากร้านเสื้อผ้า กลางจูงมือเธอเดินต่อ และเขาก็พาเธอเข้าไปในร้านนาฬิกา เขาเดินดูสินค้าในตู้กระจก เบลเดินตามเงียบๆ และเขาก็เรียกพนักงานชี้เรือนที่เลือกไว้ และเขาก็ดึงมือเบลมาลองสวม “ผมรับเรือนนี้ แต่ตัดสายให้พอดีกับเธอครับ” พนักงานขานรับ เ