“นี่จ๊ะ”
ศราณีพูดจบ ก็ยกแก้มนมอุ่น ๆ ส่งให้ลูกสาว
เภตาจึงรับไปถือไว้ จากนั้นสาวใหญ่หน้าสวยก็ยกแก้วชาร้อนของตัวเองขึ้นมาจิบเบา ๆ
“ว่าไง วันนี้ทำไมกลับดึกจ๊ะ มีอะไรจะบอกแม่มั้ยเนี่ย?”
เธอเอ่ยถาม ด้วยแววตาหยอกเย้า เพราะเลี้ยงเภตามาแบบไม่เข้มงวดนัก
จึงทำให้เด็กสาวไม่อึดอัดที่จะพูดคุยอะไรกับศราณี
เพียงแต่เจ้าหล่อนไม่ค่อยจะมีเวลาให้เภตาก็เท่านั้นแหละ
“มีเยอะแยะแหละค่ะ แต่แม่ไม่ค่อยอยู่บ้านฟัง”
เด็กสาวประชดใส่
“ก็ตอนนี้ไง แม่รอฟังอยู่เนี่ย ว่ามาซิ”
“อืมแม่คะ...ตอนนี้ หนูอายุสิบแปดแล้วนะคะแม่ บรรลุนิติภาวะแล้ว”
เภตาบอกพลาง ทำหน้าลังเลเล็ก ๆ กลอกตาไปมาอย่างมีพิรุธ
“แล้ว...ยังไงจ๊ะ?”
ศราณีอมยิ้ม แล้วเอ่ยถามต่อ
“คือ...ถ้าหนูจะมีแฟน...แม่คงจะโอเค ใช่มั้ยคะ?”
เด็กสาวทำหน้าอ้อนใส่ ยังไม่วางใจกับคำตอบของผู้เป็นแม่นัก
“หึ! คบกันนานหรือยังหละ แล้วตาคนนั้นเป็นใคร เรียนอยู่ที่ไหน...แล้วหล่
