“งั้น…ออกมาเจอผมมั้ยครับ? วันนี้ริยาไม่อยู่บ้านนะครับ ผมอยากลงลิ้นให้คุณแม่ครางดัง ๆ อีก...”
“อ่ะ เอ่อ…ไม่ได้จ๊ะ ถึงแม่จะอยากให้กฤษทำ…แต่เราต้องพอแค่นี้ แม่รู้สึกผิดต่อยัยริยา”
“อืมมม…จริง ๆ ผมเองก็รู้สึกผิดกับเขานะครับ แต่ผม…ยังลืมเรื่องคืนนั้นของเรา ไม่ได้จริง ๆ”
“มันก็ยาก...สำหรับแม่เหมือนกัน เพราะมันเป็นความสุขที่ตราตรึง อยู่ในร่างกายของแม่...แต่
มันผิดต่อริยา และเราไม่ควรทำมันอีก เราต้องหยุด ในวันที่ยังทำได้…เธอเข้าใจแม่ ใช่มั้ยกฤษ?”
“ครับ...ผมเข้าใจดี และจะพยายาม...”
“ต่อไป ต้องทำตัวเป็นสามีที่ดีต่อริยานะ แม่ฝากดูแล...ริยาด้วย”
“เอ่อ…ทำไมคุณแม่ พูดอย่างกับว่า…จะไปไหนงั้นแหละ”
“ใช่จ๊ะ! แม่กับคุณลุงจรน จะย้ายไปอยู่เยอรมันเดือนหน้า เพราะคุณลุงจะไปทำธุรกิจร้านอาหาร
กับญาติที่นู่น แม่คิดว่า…เป็นโอกาสดี ที่จะให้เราสองคนได้สงบจิตใจ และลืมเรื่องที่เกิดขึ้น”
ชายหนุ่มฟังแล้ว ก็อึ้งไป
