“พี่คิดถึงมุกจนใจจะขาดแล้ว ออกมาหาพี่หน่อยได้ไหม?” มาแบบมุขเดิมๆ มุกไหมนั่งนิ่ง ทำกับเธอขนาดนี้ยังไม่รู้สำนึกอีกหรือไง มุกไหมคิดในใจ
“พี่ก้องคะ คือว่า...” อีธานทนไม่ไหว แย่งโทรศัพท์ในมือมุกไหมแล้วขว้างออกไปอย่างแรง
เพล้ง!!!
ยังไม่ทันที่มุกไหมจะได้พูดอะไรต่อไปอีก โทรศัพท์เครื่องโปรดก็ลอยละลิ่วปลิวไปตามแรงของชายหนุ่ม มุกไหมนั่งมองด้วยความตกใจ แล้วอีธานก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
“มันทำกับเธอขนาดนี้แล้ว ยังจะติดต่อกับมันอีกหรือไง อยากเป็นเมียมันมากนักใช่ไหมหา” ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อยมุกไหมได้แต่แย้งอยู่ในใจ
“ทำไมถึงได้ทำตัวแบบนี้ มีฉันคนเดียวไม่พอใช่ไหม ถึงได้เที่ยวไป ให้ท่าใครต่อใครไปทั่ว” มุกไหมมองด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อ เขาเอาอะไรมาพูด เธอไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อย เมื่อคืนก็ยังดีๆ กันอยู่ ทำไมเขาไม่ฟังเธอเลยสักนิด
“พี่อิฐเอาอะไรมาพูด มุกยัง...”
“ไอ้บอลมันเป็นใคร” อีธานชิงถามก่อนที
