ด้านลูก้าที่รีบเดินขึ้นมาชั้นสองของบ้านก็หมุนลูกบิดประตูแต่ว่าเธอล็อคจากด้านใน เขาจึงเคาะประตูทันที แล้วได้ยินเธอตอบรับออกมาแบบนั้นก็ยิ้มมุมปากทันที เพราะเธอคิดว่าเขาคือสเตล่า
“แกร็ก....ฉันยังไม่ได้เรียกเธอเลยนะสเตล่า....คุณ...ลูก้า...คุณมาได้ยังไง...” ภาริตาเปิดประตูแล้วพูดไป ก่อนจะทำหน้าตกใจเมื่อเห็นลูก้ายืนอยู่ตรงหน้าเธอ
“ก็คุณอยากให้ผมกลับบ้านไม่ใช่เหรอ ผมก็กลับมาแล้วนี่ไง...พรึบ....คุณอยากให้ผมมาช่วยบรรเทาความร่านให้คุณไม่ใช่เหรอ....” ลูก้าเดินเข้าไปหาเธอแล้วก็เอามือดันประตูปิดแล้วกดล็อคทันที
“ก็ใช่...แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะกลับมาเร็วแบบนี้นิคะ...” ภาริตาก็เดินถอยเข้าไปแบบตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะกลับมาเร็วแบบนี้
“คาสิโนผมอยู่ใกล้แค่นิดเดียว ขับรถมาแค่สิบนาทีก็ถึงแล้ว...ผมเห็นคุณร่านส่งทั้งนมทั้งหอยมายั่วก็เลยรีบกลับมาน่ะ..เพราะดูท่าคุณคงจะเสี้ยนไม่ไหวแล้ว....” ลูก้าพูดไปก็เอามือเลื่อ
