ถยนต์คันหรูแล่นด้วยความเร็ว ตามแรงอารมณ์ของเจ้าของรถ มุ่งหน้าไปยังนอกเมือง สายตาคมจับจ้องอยู่บนท้องถนนเบื้องหน้าไม่วางตา ไม่ได้สนใจเสียงคนที่นั่งอยู่ด้านข้างแม้แต่น้อย
“พี่ฟรานซ์จอดรถเดี๋ยวนี้! พี่ฟรานซ์จะพามะลิไปไหน พี่ฟรานซ์!! มะลิถามพี่อยู่นะคะ” จัสมินเอ่ยถามด้วยความโมโห หลังจากที่ชายหนุ่มอุ้มเธอออกมาจากบริษัท และจับเธอยัดใส่รถ จากนั้นก็ขับรถออกมาด้วยความเร็ว โดยไม่พูดอะไรสักคำ
ใบหน้าของชายหนุ่มก็ยังคงเรียบเฉย ไม่บ่งบอกอารมณ์ความรู้สึก มีเพียงสายตาคม ที่ฉายแววเบื่อหน่ายกับเสียงร้องถามของเธอ
“เงียบสักทีมะลิ” เสียงเข้มตวาดกลับมา จนจัสมินสะดุ้งด้วยความตกใจ ใบหน้าซีดลงด้วยความกลัว
เธอไม่เคยเห็นฟรานซ์พูดเสียงดังแบบนี้ใส่เธอเลยสักครั้ง
“ทำไมต้องเสียงดังด้วย ถ้าพี่ไม่อยากให้มะลิเสียงดังโวยวาย พี่ก็บอกมาสิว่าพี่จะพามะลิไปไหน มะลิไม่อยากไปไหนกับพี่ มะลิไม่อยากเห็นหน้าพี่ด้วยซ้ำ พี่ทำแบบนี้ก
