โซ่ระริน : ต้องเป็นลุงตลอดไป...1

488 คำ

“แล้วคำถามที่ลุงถามเมื่อกี้ ไออุ่นได้คำตอบยังครับ” นักรบหันมาถามเด็กหญิงอีกรอบ “คำถามอะไรเหรอคะ” เด็กน้อยลืมในสิ่งที่เขาถามไปแล้ว เพราะมัวแต่มองผู้ใหญ่ทั้งสองคนถกกันเมื่อครู่ และก็ไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่ทั้งสองคนพูดเรื่องอะไร “ลุงกับไออุ่นเป็นอะไรกันไงคะ” คราวนี้นักรบถามด้วยรอยยิ้ม ส่วนคนที่นั่งฟังอยู่เบาะหลังได้แต่ทำใจร่มๆ เพราะรู้ตัวดีว่าตนเองไม่สามารถห้ามเขาได้ ตอนนี้คงต้องบอกว่าอะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไป แต่สิ่งเดียวที่ระรินจะไม่มีวันยอมก็คือ เธอจะไม่มีทางให้เขาพรากลูกไปจากเธออย่างแน่นอน “ไม่รู้ค่ะ ลุงเป็นลุงมั้ยคะ” เด็กหญิงไออุ่นตอบอย่างไม่มั่นใจ “ไม่ค่ะลุงไม่ได้เป็นลุง” นักรบตอบกลับทันควัน “ไม่นะ อย่าพูด” ร่างบางที่อยู่เบาะหลังทนฟังไม่ได้ “เงียบไปเลย เขาจะเฉลยกันอยู่แล้ว” นักรบหันไปดุหญิงสาว “ลุงกับไออุ่นเราเป็นพ่อกับลูกกันค่ะ” คราวนี้นักรบบอกออกมาทันที เพราะว่าเขาไม่มั่นใจว่าเธอจะมาข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม