“เดี๋ยวมันจะพังเอานะลูก” ระรินบอกบุตรสาว
“งั้นเอาเท่านี้ก็ได้ค่ะ ไออุ่นไปเก็บเปลือกหอยมาใส่ปราสาทของไออุ่นก่อนนะคะ” ว่าแล้วเด็กน้อยก็วิ่งวุ่นทั่วหาด เพื่อเก็บเปลือกหอยมาประดับปราสาททรายที่บิดาและมารดากำลังพยายามเร่งมือทำอย่างสุดชีวิต
“เอาสูงๆ อีกนิดสิริน เดี๋ยวเจ้าหญิงไออุ่นกลับมาก็บอกว่าเตี้ยไปหรอก” นักรบบอกหญิงสาวที่กำลังจะปรับฐานชั้นบน ซึ่งเขามองว่ามันยังสูงได้อีกนิด
“งั้นก็ทำเอาเองสิ” ระรินเอ่ยด้วยความหมั่นไส้ ตามใจกันสุดๆ เลย ไม่ขัดใจลูกสักนิด ถ้างานนี้ลูกจะเริ่มเคลิ้มไปชอบเขามากกว่าเดิมนี่ก็ไม่แปลกเลย
“ได้อยู่แล้ว เพื่อลูก พ่ออย่างผมทำได้ทุกอย่าง” นักรบยักคิ้วให้หญิงสาวก่อนที่จะโกยทรายขึ้นมาด้านบนปราสาทอีกมากพอสมควร แล้วก็เริ่มทำยอดของปราสาททรายด้วยความตั้งใจ ในขณะที่ระรินก็มองความตั้งใจของเขาอย่างทึ่งๆ คนอย่างเขาไม่น่าจะทำอะไรละเอียดอ่อนแบบนั้นได้ คนขี้เก๊กแบบนี้ แต่มาทำปราสาททร
