เสียงล้อเสียดสีพื้นผิวดังสนั่น เสียงรถยนต์คันหรูขับออกไปนอกรั้วบ้านด้วยความเร็วสูง มาเฟียหนุ่มขับรถออกจากบ้านโดยไร้การดูแลความปลอดภัยของลูกน้อง เพราะตอนนี้เขาต้องการความเป็นส่วนตัวเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง
“เจ้านายคิมรีบออกไปไหน” ร่างเพรียวเดินออกจากห้องอาหารมาดูชายหนุ่มที่ขับรถออกจากบ้าน ทิ้งให้เธอนั่งอยู่โต๊ะอาหารเพียงลำพัง
“ก็นายหญิงไปทำอะไรให้นายโกรธล่ะครับ”
“ฉันเนี่ยนะ?”
“ก็มีแต่นายหญิงคนเดียวนั่นแหละครับ ที่ทำให้นายโมโหแต่ไม่สามารถฆ่าได้” ใบหน้าใสซื่อของคิมเอ่ยบอกกับนายหญิงของบ้าน ท่าทางของคิมเริ่มทำให้หัวคิ้วของหงส์ขมวดเข้าหากัน
“สรุปเจ้านายคิมไปไหน”
“ไม่ทราบครับ นายไม่ได้บอกพวกผมไว้” เมื่อรายงานนายหญิงของบ้านเสร็จ ใบหน้าแสนงอนของคิมสะบัดหน้าเดินหนีหงส์ทันที จนร่างบางที่เห็นการกระทำของคิมถึงกับส่ายหัวเบา ๆ ด้วยความเอือมระอาในบอดี้การ์ดของสามี
“ไปไหนของเขานะ” เสียงพึมพำเอ่ยออ
