“เฮ้ย!!” เสียงอุทานดังของหญิงสาวดังขึ้นในเช้าวันต่อมา เมื่อเลือดสีแดงแห้งเกรอะติดผ้าพันแผลบริเวณหน้าท้องของชายหนุ่ม
“มังกร ตื่นก่อน”
“เธออยากตาย” เสียงเข้มแหบแห้งเอ่ยบอกหญิงสาว เมื่อร่างบางกำลังรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา
“แต่แผลนายอาจจะติดเชื้อตายนะเว้ย”
“พูดเพราะ ๆ” เสียงเข้มเอ่ยดุหญิงสาวอีกครั้ง เขาปรายตามองคนตัวเล็กที่พูดจาไม่เข้าหูของชายหนุ่ม ทั้งที่ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงยังคงหลับตาอยู่
“เธอเป็นคนทำ”
“ห๊ะ!!ฉันไปทำอะไร นายตอนไหน” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เธอเหรอ? ที่เป็นคน ทำให้เลือดไหลซึมแค่คิดก็เป็นไปไม่ได้จนชายหนุ่มเอ่ยปากบอก หญิงสาวก็เลยเข้าใจทุกอย่างแต่ไร้ซึ่งความอาย
“กระแทกเธอ”
“อ๋อ”
“ไม่อาย?”
“ทำไม? ฉันต้องอาย ในเมื่อฉันก็ได้ตัวนายเหมือนกัน วิน ๆ” ไหล่บางยกขึ้น ใบหน้าโนสนโนแคร์ของหญิงสาวไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านอะไรกับคำพูดของเธอทำให้มาเฟียหนุ่มถึงกับต้องขมวดคิ้ว
“ทำแผล?
