“ทำไมจะไม่ว่าล่ะ เขาไม่พอใจมาก ๆ เลยที่ฉันจะไปทำงานแบบนี้ แต่คราวนี้ฉันดื้อไม่ฟังเขา เขายังบอกอีกว่า เวลาฉันแต่งตัวสวย ๆ เซ็กซี่ ๆ แล้วจะมีผู้ชายวิ่งเข้าหาเยอะ เพราะฉันเป็นคนมีเสน่ห์ ขาว สวย หมวย อึ๋ม สเปคแบบนี้ผู้ชายเขาชอบกัน เอ้อ!...แล้วตอนท้ายพี่ต่อยังบอกอีกนะ ว่าฉันเป็นคนเซ็กจัดขี้เอาอีกด้วย ดูซิแกทำไมเขาพูดแบบนี้ล่ะ”
“ฮ่า ๆ ...แหม ก็สายตาแกมันช่างยั่วยวนเชื้อเชิญผู้ชายซะเหลือเกินนี่ ฉันเองเป็นผู้หญิงยังรู้สึกเลย ส่วนเรื่องเซ็กจัดนี่ฉันก็ไม่รู้นะ แต่ฉันว่าเพื่อนออมของฉันคนนี้ ก็ใช่ย่อยอยู่นะ ดูจากแฟนเก่าหลาย ๆ คนที่ผ่านมาของแกซิ ฉันรู้จักแทบทุกคน เขาพูดเหมือนกันทุกคนเลยว่า แก...เซ็ก...จัด!!!”
“จะบ้าหรอ!!! จริงดิ...ทำไมพูดกันแบบนั้นล่ะ ฉันไม่ยักกะรู้เลย บ้าจริง พวกมันเล่าให้แกฟังด้วยเหรอ”
สองสาวคุยโทรศัพท์เม้าท์มอยกันเรื่องผู้หญิง ๆ ต่อไปอีกพักใหญ่ ๆ ก่อนที่สายจะตัดไปเพราะเงินในโทรศัพท์ของออมหมด
“โอ๊ย!...บ้าจริง เพิ่งจะเติมเงินไปเมื่อวาน หมดซะแระ คอยดูนะเดี๋ยวถ้าได้ทำงาน ฉันจะเปลี่ยนเครื่องใหม่แพง ๆ และเอาเป็นรายเดือนเลยคอยดู”
หญิงสาวสุดเซ็ง เหวี่ยงโทรศัพท์มือถือเก่า ๆ ลงบนที่นอน
“เฮ้อ...เมื่อไหร่ชีวิตมันจะดีขึ้นนะ”
ออมทิ้งตัวลงนอน แล้วคิดเพ้อฝันอยู่คนเดียวภายในห้อง เธออยากทำงานเร็ว ๆ อยากมีเงินเยอะ ๆ จะได้ซื้อของแพง ๆ และแต่งตัวสวย ๆ
“บางที เราอาจจะได้เจอผู้ชายหล่อ ๆ รวย ๆ เต็มไปหมด เราจะได้เก็บสำรองไว้สักคนสองคน เผื่อว่า...”
เผื่อว่าเธอจะเปลี่ยนผัว เพราะชักจะเบื่อกับความเป็นอยู่แบบนี้เต็มทนแล้ว…จริง ๆ
วันศุกร์แห่งชาติ วันศุกร์สิ้นเดือน วันที่รถติดแสนสาหัส แต่ก็เป็นวันที่มนุษย์เงินเดือนทุกคนมีความสุขชื่นมื่นม่วนหลายไปตาม ๆ กัน
บางคนเลิกงานแล้วก็พากันไปจับจ่ายใช้สอยซื้อของเข้าบ้าน และแน่นอนมันเป็นวันที่หลาย ๆ คนออกมาเลี้ยงสังสรรค์กัน
ซึ่งสถานเริงรมย์ ทั้งผับ เล้า และบาร์ ต่างก็แข่งขันกันออก กลยุทธ์เพื่อดึงดูดลูกค้ากระเป๋าหนักทั้งหลาย
ออมและเปรี้ยวสองสาวสวยเพื่อนซี้ แต่งตัวสวยเซ็กซี่ไปทำงานเป็นพริตตี้เชียร์เหล้าอยู่หน้าผับหรูแห่งหนึ่ง
เสียงเพลงและแสงไฟหลากสีตระการตา ทำเอาสาวออมที่ไม่เคยได้ออกมาเที่ยว สัมผัสกับบรรยากาศแบบนี้ หัวใจเต้นรัว รู้สึกวูบวาบกับสิ่งเร้าต่าง ๆ ที่ได้เห็น
“เป็นไงบ้างล่ะแก...สายตานิแพรวพราวเชียวนะ”
เปรี้ยวถามเพื่อนสาว หลังจากที่สังเกตเห็นสายตาแพรวพราวเป็นประกายของเธอ