เช้าวันใหม่_
"หื้ม...น้ำชา!" พิพัฒน์รีบดีดตัวลุกขึ้นทันที ตอนตื่นมาแล้วพบหญิงสาวข้างกายตลอดคืนหายไป เขาหลับไปพร้อมกับเธอหลังเสร็จเรื่องอย่างว่าในห้องน้ำ อีกฝ่ายน่าจะหมดแรงหลับเพราะฤทธิ์ยาด้วยซ้ำ
แต่ห้องพักขนาดเล็กไม่มีที่ให้ซ่อนตัว หรือแม้แต่ห้องน้ำถ้ามีคนอยู่ต้องตอบรับเสียงมาบ้าง ลางสังหรณ์ของเมื่อคืนกำลังทำเขาร้อนรนในใจ ก่อนเบี่ยงปลายเท้าเปล่าไปเหยียบพื้น
"ยา?" เป็นเสียงเข้มอุทานขึ้น เม็ดยาขนาดเล็กเหมือนที่น้ำชากินเมื่อคืน หรือว่าหญิงสาวจะวางแผนให้เข้าใจว่าเธอทานมันไปแล้ว แต่ความจริงคือไม่ใช่จะหลอกเขาทำไม
หรือเพื่อไล่ให้เขากลับไปถ้าเธอนอนหลับ อยากอยู่คนเดียวขนาดนั้นมันยิ่งอันตราย
"ไอเบลรีบเอารถมารับกูด่วนเลย" มือใหญ่รีบกดโทรศัพท์ตาสายเรียกลูกน้อง แล้วหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่เร่งรีบ สายตาดันไปสะดุดกับกระดาษแผ่นเล็กบนโต๊ะการบ้าน
~หนูมีสอบ ขออนุญาตไปเรียนโดยไม่ปลุกนะคะ~
ข้อความนั้
