สิงหา
“น้ำข้าวเป็นยังไงบ้าง” ทันทีที่ผมลงจากเครื่องมาผมก็ถามลูกน้องขึ้น
“ทุกอย่างปกติครับ” คนของผมรายงานขึ้น เพราะหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาผมต้องเดินทางไปประชุมงานของบริษัทที่ต่างประเทศ แล้วไหนจะงานสีเทาสองอย่างนั่นอีก ทำให้ผมแทบไม่ว่างไปไหนจนต้องให้ลูกน้องคอยดูความเรียบร้อยของน้ำข้าวแทน และก็ยังมีลูกน้องของไอ้คเชนทร์ที่มันส่งไปดูแลน้ำข้าวเรื่อยๆ
“ไปบ้านน้ำข้าว” ผมออกคำสั่งขึ้นโดยไม่กลับไปพักที่บ้านก่อน
“ครับ” เขตกับมือซ้ายเดินนำผมไปยังรถของผมทันที
Rrrrrr แต่ระหว่างขึ้นรถมาได้สักพักเสียงโทรศัพท์ของคนขับรถก็ดังขึ้นโดยที่ผมไม่ได้สนใจ
“อะไรนะ!”
“เออๆ รีบตามไปอย่าให้คลาดสายตาเด็ดขาด!”
“มีอะไร” เขตถามขึ้นหลังจากคนของผมวางสายไป
“เกิดเรื่องแล้วครับ คุณน้ำข้าวถูกจับตัวไปครับ”
“ฝีมือใคร!” ผมถามขึ้นด้วยความกังวลทันที
“ยังไม่รู้เลยครับ เพราะมันปิดหน้าจนมองไม่ออก ตอนนี้คนของเรากำลังตามไปแล้วครับ
