"ปล่อย! คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันนะ" กฤษณ์ขยับใบหน้าขึ้นจากลำคอระหงพร้อมทั้งจ้องมองใบหน้าสวยด้วยแววตากะลิ้มกะเหลี่ย นึกถึงค่ำคืนนั้นที่ผ่านมานานหลายเดือนทว่าราวกับสามวัน เขายังคงคร่ำครวญหารสรักจากเด็กสาวบริสุทธิ์ และตอนนี้จะหักห้ามใจต่อไปได้อย่างไร ในเมื่อหล่อนมาเสนอตัวให้ถึงที่เฉกเช่นนี้
"ทำไมผมถึงจะทำไม่ได้ ในเมื่อผมก็ทำมาทั้งหมดแล้ว อีกอย่างอย่าทำเป็นปฏิเสธเลย ร่างกายของคุณมันกำลังบ่งบอกว่าต้องการผมมากแค่ไหน"
"ฉันเปล่านะ คุณจะรู้ดีไปกว่าตัวฉันได้ยังไง" คนโดนจับได้อายหน้าแดงทว่ายังคงปฏิเสธเสียงแข็ง
"เด็กน้อย...ไร้เดียงสา แค่จับตรงนี้ก็รู้แล้วว่าร่างกายของคุณมันสั่นสะเทือนไปถึงไหน" กฤษณ์ปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระ เขาเคลื่อนย้ายมือแข็งแรงมานวดคลึงหน้าอกอวบอิ่มเอาแต่ใจพร้อมทั้งซุกปลายจมูกโด่งคลอเคลียลำคอระหงจนร่างบางอ่อนระทวยลง
"อื้อ...ปล่อยนะ ฉันจะกลับบ้าน" เธอดิ้นสุดแรง ทำให้คน
