พอเลขาออกจากห้องไปอรรถากรก็ลากหญิงสาวมาอย่างทุลักทุเลเพื่อเอาเข้าไปคุยกันในห้องเขาซึ่งเก็บเสียงได้ดีกว่า... เขาไม่ได้พาหล่อนไปนอนบนเตียงนุ่มแต่ลากหล่อนกระเตงมาแล้วโยนลงสระว่ายน้ำกลางห้องพักจนน้ำล้นกระเพื่อมออกนอกสระกระเด็นกระดอนกระจายมาโดนแม้กระทั่งเขา...
จะได้ใจเย็นลงบ้าง เขาคิดในใจ
“ไอ้บ้า ไอ้เลว แกทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง... ไอ้คนไม่รักษาสัญญา... แกทำให้ฉันเดือดร้อนแค่ไหนรู้ไหม” หล่อนทั้งด่าทั้งกรี๊ดอย่างขัดเคืองใจ... เขาไม่ชอบผู้หญิงอย่างหนึ่งก็ตรงที่มักจะโวยวายไม่มีเหตุผล... ไม่ฟังอะไร ชอบแต่จะร้องกรี๊ดหนวกหูอยู่ท่าเดียว...
สรุปว่า น้ำไม่ช่วยอะไร... เขาจึงถอดสูทออกแล้วกระโจนลงสระตามไปลากหล่อนขึ้นมาจากสระแล้วโยนร่างที่เปียกราวกับลูกมาตกน้ำไปที่โซฟาไม่ไกลจากสระนัก...
“หยุดโวยวายแล้วมีอะไรก็พูดมาดีๆ... ผมเป็นคนไม่มีความอดทน เท่าที่ปราณีคุณไว้ชีวิตคุณมาหลายต่อหลายครั้งน่าจะทำให้คุณสำน
