ตอนที่ผลตรวจเลือดของรินรดาออกมา มาลาตีปลอบใจนางที่เสียใจว่ารินรดาไม่ใช่หลานและขอให้เก็บไว้เป็นความลับเพราะว่าสงสารพงศกรและรินรดาและแสดงท่าทีเห็นใจรินรดาอย่างแนบเนียน นางเองก็หลงเชื่อและสัญญาว่าจะไม่บอกใครและเก็บเรื่องนี้เอาไว้มาตลอด ถ้าไม่เกรงว่าพงศกรจะยกทุกอย่างให้ รินรดามากกว่าคนที่ตนคิดว่าเป็นหลานเพียงคนเดียวอย่างระรินทิพย์แล้วพูดเรื่องดีเอ็นเอออกมา นางคงจะเข้าใจผิดไปจนชั่วชีวิต
“แกรักฉันที่ไหน แกรักตัวเองต่างหาก แกเอาใจฉันก็เพราะอยากได้ลูกสะใภ้ที่ว่าง่าย ฉันเกลียดแค่ไหนแกไม่รู้หรอกที่ต้องคอยอยู่เอาอกเอาใจนังแก่ งี่เง่าอย่างแก และเพราะแกคนเดียว ถ้าไม่เอาเรื่องดีเอ็นเอมาพูดมันก็ไม่จบลงอย่างนี้...” มาลาตีตวาดเสียงใส่... ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้นางเพราะมีปืน ตอนนี้นางกำลังเริ่มคลุ้มคลั่งเพราะความหวาดกลัวและความโกรธ
“ฉันอุตส่าห์เขี่ยนังโรเชลีน่าออกไปแล้วเขี่ยนังหนูดีให้พ้นทาง ไอ้ผัวเฮงซว
