เป็นเช้าอีกวันที่เป็นวันไม่สดชื่นแจ่มใสของอ้อนรัก หญิงสาวมีอาการเวียนหัวตอนช่วงเช้ามืดสักพักใหญ่ ๆ ก็หายไปรวดเร็ว เธอคิดในแง่ดีว่าช่วงนี้ขบคิดหนักหาทางออกจากคฤหาสน์โอลิเวย์ ออกจากชีวิตของคนคุกคามชีวิตเธอ เครียดหนักประกอบพักผ่อนน้อย มีเซซาราคอยก่อกวนเธอทุกคืนจนแทบไม่ได้หลับไม่นอนจึงเกิดการเวียนศีรษะ อ่อนเพลีย แต่อาการใหม่เพิ่งมาวันนี้จนอ้อนรักเอะใจ
อ้อนรักนั่งพัก หลับตาเพื่อให้อาการวิงเวียนศีรษะจางหายไป ต่อมารู้สึกพะอืดพะอมอยากอาเจียนของข้างในตัวย้อนตีขึ้นมาจากทางเก่า
“ฮึก! อ้วก แหวะ”
กว่าเธออาเจียนออกมาจากทางเก่าหมดไส้หมดพุง อ้อนรักไร้เรี่ยวแรงจะทรงตัวยืนกับที่ ค่อย ๆ คลานเข่าเข้ามาอาเจียนลงชักโครก เธอแทบเป็นลมเสียตอนนี้ให้ได้
อ้อนรักค่อย ๆ ประคองตัวเองอ่อนแรงเข้ามามองดูตัวเองในกระจกกลับตกใจกับสภาพผมยุ่งเหยิน เนื้อตัวเปลือยเปล่ามีรอยจ้ำแดง ๆ ทั่วตัวด้วยน้ำมือบีบขยี้แหลกของคนใจร้าย ใบ
