“กูไม่พูดแล้วก็ได้ ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นคงมีอิทธิพลกับมึงมากสินะ มึงถึงอาละวาดเมาหนักขนาดนี้”
การันย์ยกยิ้มมุมปากนิด ๆ กรอกเสียงพูดสายทางไกล ชายหนุ่มสนิทสนมเซซาราและนกน้อยดี เขาเคยเป็นเพื่อนรักตอนเรียนอยู่ ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อต่างประเทศ บริหารงานแทนบิดาที่วางมือก่อตั้งบริษัท หาโอกาสกลับมาไม่ได้ตามสัญญาให้ไว้กับเด็กผู้หญิงน้อยจอมแสบเคยขว้างปารองเท้าใส่หัวเขาตอนเด็ก
“ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของกู!”
“ให้มึงเมาหนักไปคนเดียวเถอะ ถ้าไม่เห็นแก่น้องสาวมึงเอ่ยปากขอร้องให้กูเกลี้ยกล่อมพากลับบ้าน กูก็ไม่มีวันโทรหามึงตอนที่กูกำลังเข้าประชุมหรอก”
“ท่านประธานคะ นางแบบทุกคนที่ท่านต้องการมาถ่ายแบบ มาครบทุกคนแล้วค่ะ รอแต่ท่านประธานเข้าห้องประชุมคนเดียว”
เสียงเลขาสาวเข้ามารายงานเจ้าของกิจการเรือยอช์ตสุดหรูดังเข้าเครื่อง รบกวนเวลาส่วนตัวเจ้านาย
“ครับ เดี๋ยวผมตามไป แค่นี้ก่อนแล้วกันไอ้เมารัก กูขอตัวไปคัด
