บทที่13 ไร้สถานะ

1627 คำ

กว่าเซซารายอมอดทนอดกลั้นข่มความปรารถนาอัดอั้นในกายแกร่งจากเรือนร่างแสนบอบช้ำด้วยฝีมือรุนแรงของเขาได้ก็เลยเถิดเข้าไปเกือบเช้าวันใหม่ ชายหนุ่มปัดเส้นผมออกจากกรอบหน้าหวานหลับตาพริ้ม มองหน้านางบำเรอแสนหวานที่เขายังกินตัวเธอไม่อิ่ม เซซารารู้สึกตัวว่าเผลอมองนางบำเรอตัวเองนานเกินไปรีบเบือนหน้าหนีทางอื่น นักธุรกิจหนุ่มตั้งสติตัวเองเอาไว้มั่น บอกตัวเองว่าเขายังคงมีความรู้สึกเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงคือแอบรักวาลิน เพื่อนอีกคนของอ้อนรัก กลับกลายเป็นว่าตอนนี้ในใจเขาก็เริ่มเกลียดอ้อนรักน้อยลงกว่าครั้งนั้น “อื้อ” อ้อนรักขยับตัวพลิกนอนเล็กน้อยเมื่อมีคนสะกิดปลุก เด็กสาวค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นปรับแสงที่เล็ดลอดผ่านมาจากผ้าม่านถูกเปิดออกจากฝีมือเจ้าของชีวิตของเธอ “ตื่นแล้วเหรอ ลุกมาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกินข้าว ได้แล้ว” เสียงเข้มร้องเรียกชื่อนางบำเรอสาว อ้อนรักพลันหน้าแดงซาบซ่าน หน้าเห่อร้อนขึ้นมาเมื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม