บทที่ 35
จับตัวได้แล้ว
ความรู้สึกท่วมท้นหยุดชะงัก เมื่อผู้ชายหน้าตาดีเดินออกจากรั้วบ้าน เวลาเช้าเช่นนี้คงเดาไม่ยากว่าทั้งคู่พักอยู่ด้วยกันหรือไม่
ทาวน์มองสองหนุ่มสาวพูดคุยหัวเราะอย่างมีความสุข หัวใจหล่นวูบเมื่อเพิ่งสังเกตชุดที่สายขิมใส่ นั่นมันชุดคลุมท้องชัดๆ ร่างกายอวบอิ่ม ผิวพรรณเปล่งปลั่ง มือลูบหน้าท้องตลอดเวลา เป็นไปได้ไหมว่าเธอกำลัง..ตั้งครรภ์!
ถ้าเป็นอย่างนั้น ใครคือพ่อเด็ก ไอ้หน้าละอ่อน หรือว่า เขา?
“คุณทาวน์จะให้ผมไปเชิญคุณสายขิมขึ้นมาคุยบนรถไหมครับ” เมื่อเห็นเจ้านายนั่งนิ่งไม่ยอมทำอะไร วาโยก็อดไม่ได้ที่จะถาม
“ไม่ต้อง..”
ปฏิเสธทั้งที่อยากลงไปกระชากไอ้นั่นให้ถอยห่างจากสายขิม แต่เพราะไม่ใช่คนบ้าที่จะทำแบบนั้นได้ จึงต้องนั่งนิ่งทำหน้าตึงอยู่แบบนี้
“แกช่วยสืบให้หน่อยว่าคนนั้นเป็นอะไรกับสายขิม”
จะใช่สามีหรือเปล่า?
หลับตาเพื่อเรียกสติ อยากลงไปหา อยากกอดใจแทบขาด แต่ไม่อาจทำได้
