บทที่ 24
คืนมาให้ผม
“แล้วทำไมพี่ถึงรักลูกสาวของไอ้ชาติชั่วคนนั้นได้ล่ะ”
“พี่ชาหมายถึงใคร..”
สายขิมหัวใจหล่นวูบเมื่อสบตาแห่งความเจ็บปวดของทัชชา ยังมีอะไรที่เธอไม่รู้อีกใช่ไหม
ไม่ใช่แค่สายขิมที่สงสัย ทาวน์ก็เช่นกัน แต่เจ้าหน้าที่ก็เข้ามาขัดจังหวะ และเชิญทั้งสามไปห้องเยี่ยมผู้ต้องขัง ทัชชารีบเช็ดน้ำตา จะไม่อ่อนแอให้แม่เห็น ยังมีเรื่องที่ต้องทำอีกเยอะ โดยเฉพาะการประกันตัว คนที่หวังพึ่งก็หักหลัง ฉะนั้นเธอต้องเข้มแข็งและยืนหยัด
รัชนีในชุดผู้ต้องขังสีน้ำตาลอ่อน ถูกนำตัวเข้ามายังห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ มีลูกกรงและแผ่นพลาสติกกั้น มีโทรศัพท์หนึ่งเครื่องวางอยู่ เมื่อทัชชาเห็นหน้าผู้ให้กำเนิด ขอบตาก็ร้อนผ่าว ต่างจากสายขิมที่เต็มไปด้วยความคับแค้น เธอจึงเมินหน้าหนีเมื่อรัชนีส่งยิ้มหยันมาให้
“แม่เป็นไงบ้างคะ” ทัชชากรอกเสียงไปตามสาย เมื่อรัชนียกโทรศัพท์อีกด้านขึ้นแนบหู
“สบายดี..หนูล่ะเป็นไงบ้างลูก”
