บทที่ 30
สุดท้าย NC
วันเวลาผันผ่านจนถึงวันตัดสินคดี รัชนีถูกพิพากษาให้จำคุกตลอดชีวิต ในข้อหาฆ่าผู้อื่นโดยทรมานหรือกระทำทารุณโหดร้าย ส่วนทวีก็ได้รับโทษเท่ากัน ทัชชาฟังคำตัดสินด้วยน้ำตา แตกต่างจากผู้เป็นแม่ที่มีใบหน้านิ่งเฉย
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น ทัชชาพยายามเข้ามาคุย แต่ถูกคนของทาวน์กันให้ออกห่าง สายขิมถูกพาขึ้นรถซึ่งมีทาวน์รออยู่ เธอมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า ไม่ได้แสดงออกว่าดีใจอย่างที่ควรจะเป็น
“ฉันให้วาคิมดูเรื่องอุทธรณ์ของทัชชาแล้วนะ คิดว่าคงทำยาก รัชนีจะได้อยู่ในคุกตลอดชีวิตแน่นอน”
“ค่ะ” สายขิมพยักหน้ารับทราบแล้วก็เงียบ
“ไม่คิดจะขอบคุณหน่อยเหรอ” ทาวน์ทวงถามขณะรถเคลื่อนตัวออกโดยวาโยเป็นสารถีเช่นเคย
“ทำไมต้องขอบคุณ ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่คุณอยากทำเพื่อแก้แค้นพี่ชาอยู่แล้ว”
“วิธีเอาคืนทัชชามีเยอะแยะ แต่ถ้าเธอดื้อ..ฉันอาจเปลี่ยนใจช่วยทางนั้นก็ได้”
“คุณก็เอาแต่ขู่คนไม่มีทางสู้”
“ปากเ
