“เลโอคะ เดี๋ยวผู้ชายคนนี้เขาจะไปรับน้องพิมพ์ที่ห้องของฉันด้วย ให้เขาติดรถคุณไปเลยได้ไหมคะจะได้ไม่เสียเวลา”
“ได้อยู่แล้วที่รัก เอาตามที่คุณสบายใจนั่นแหละ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมชื่อเลโอ”
เลโอยื่นมือข้างซ้ายเพื่อจะเช็คแฮนด์กับชายหนุ่มคนไทยหน้าตาดีที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขารับรู้ความจริงทุกอย่างจากณิชาวีร์หมดแล้ว สายตาที่เลโอจับจ้องมองจิรภัทรมีแต่ความรู้สึกสมเพชกับคนที่ไม่เห็นคุณค่าของผู้หญิงที่น่าทะนุถนอมอย่างณิชาวีร์เลย
“จิรภัทรครับ ยินดีที่ได้รู้จัก”
จิรภัทรทักทายหนุ่มตาน้ำข้าวด้วยความเป็นมิตรไม่ต่างกัน แต่สายตากลับยังคงจ้องมองไปที่อ้อมแขนที่โอบกอดรอบเอวณิชาวีร์ไม่ยอมปล่อย อยากจะถามถึงความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่นักแต่มันคงไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องสอดรู้สอดเห็น แม้จะอยากพูดคุยกับหญิงสาวให้เข้าอกเข้าใจมากกว่าเมื่อครู่ แต่ทว่าณิชาวีร์เหมือนไม่ได้สนใจที่อยากจะพูดคุยเขาต่ออีกแล้ว
“เชิญไปขึ้
