“แต่ข้าก็จูบเจ้าได้ เจ้าเป็นมนุษย์เช่นข้ามิใช่ภูตผีเสียหน่อย...นี่ไง...ข้าจับต้องเจ้าได้ แล้วเจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง” “ขะ...ข้า...เสียววูบวาบไปหมดแล้ว...ทะ...ท่านทำอะไรข้า” ลี่จูเสียงสั่น ห้าวเฉินกระซิบเสียงสั่นพร่าชิดกลีบปากของนางเช่นกัน “ข้าก็ทำ...อย่าที่บุรุษควรทำกับสตรีที่ตัวเองพึงพอใจ...ลี่จู...ข้ามิได้รักซูซินฮวาหรอกนะ ตอนนี้ข้าคิดว่า...” “คิดว่าอะไร” “ข้าอยาก...ได้เจ้า” พูดจบก็ประกบปิดปากของนางไว้ด้วยปากของเขาอีกครั้ง คราวนี้ลิ้นของห้าวเฉินรุกรานในปากเปียกชุ่มของนางจิ้งจอกสาวแสนสวย เขาปลดเปลื้องชุดเปียกปอนของนางออกและในเวลาเดียวกันลี่จูก็รู้สึกได้ถึงความแข็งขันของเขาดุนดันอยู่ตรงหว่างขาของนาง เพราะนางอยู่ในท่านั่งคร่อมบนตักของเขา อ่างไม้แม้ใหญ่แต่ก็เล็กลงถนัดใจเมื่อหนุ่มสาวอยู่ในนั้นสองคน แก้มเนียนขาวลื่นดังหยกล้ำค่าเป็นสีแดงก่ำ นางบำเพ็ญเพียรมานานนับพันปีและคิดว่าตัวเองตัดขาดจาก