เธอใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีก็มาถึงห้องพักของเขา ยืนนิ่งชั่งใจอยู่นานกว่าจะตัดสินใจยกมือขึ้นเคาะปรตูเรียก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูห้องก็ถูกเปิดออกเขามองหน้าก่อนจะยิ้มให้
“ฉันมีธุระจะคุยกับคุณ ออกมาคุยข้างนอกหน่อยสักแป๊บนึง”
แต่อเล็กซานเดอร์จับแขนเธอดึงพรวดเดียวก็เข้ามาในห้องพักของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขากดล็อคประตูลงอย่างไว
“มีอะไรก็ว่ามาสิ” ถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นเรื่องที่เขาจะไปร่วมทุนกับแม่ของเธอแน่ๆ รอยยิ้มมุมปากของคนเจ้าเล่ห์ยิ้มเยาะอย่างนึกขำ
“เราออกไปคุยข้างนอกดีกว่าในนี้มันไม่เหมาะ” เมรินดาเริ่มจะกลัวเขาขึ้นมาทันที การอยู่สองต่อสองแบบนี้ไม่ดีแน่ ๆ
“ทำไม เธอกลัวฉันงั้นสิเมรินดา” เขาก้มหน้าลงมาใกล้ จนเมรินดารีบย่นคอหนี ฝ่ามือเรียวผลักดันใบหน้าหล่อออกให้ห่างอย่างเร็ว
“กลัว ฉันกลัวคุณ” จะไม่ให้กลัวได้อย่างไร เธอไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนอีกกันแน่ ถ้าเขาเกิดปล้ำเธอขึ้นมาลูกในท้องเธออีกล
