ผู้หญิงของมาเฟีย

ฉันไม่ได้ขายตัว

“เมื่อเธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการไปแล้วต่อไปก็เป็นสิ่งที่ฉันต้องการบ้างสินะ....ปรนนิบัติฉันดีๆ ทำให้ฉันพอใจ ไม่แน่นะฉันอาจจะเพิ่มค่าตัวให้เธออีกก็ได้หรือไม่ฉันอาจจะเรียกใช้เธอซ้ำสองก็ได้ เพราะส่วนมากฉันเป็นพวกขี้เบื่อไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ”

“ฉันไม่ได้ขายตัว” จีรณาเเย้งกลับมาเสียงดังด้วยความโมโหมองชายหนุ่มตาขวาง เมื่อถูกอีกคนดูถูกซึ่งๆหน้าแบบนี้ แม้สิ่งที่เขาพูดมามันจะไม่ต่างกันกับสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ในตอนนี้ก็เถอะแต่ที่เธอทำเพราะเธอจำเป็น คำพูดและแววตาเกี้ยวกราดของแม่กวางน้อยแสนพยศที่มองมาทำให้เบญจมินยิ้มออกมาอย่างขบขัน

“คิดก่อนพูดสิ ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ในตอนนี้ไม่ต่างจากที่ฉันพูดไปเลยสักนิด ขายเรือนร่างเพื่อแลกกับเงิน …เอาล่ะ ฉันว่าเราเสียเวลาพูดเรื่องไร้สาระมากเกินไปแล้ว ถึงเวลาที่เราต้องทำกันจริงๆสักที...ฉันจะถามเธออีกครั้งว่าเธอยังไม่เคยเอากับผู้ชายมาก่อนใช่มั้ย” คำถามตรงไปตรงมาทำให้จีรณาหน้าแดงระเรื่อด้วยความอาย ผู้ชายอะไรพูดจาน่าเกลียดที่สุดถามออกมาได้ว่าเธอเคยมีอะไรกับผู้ชายหรือยังไม่คิดจะให้เกียรติเธอบ้างเลยหรือไง

“ไม่” ตอบกลับมาสั้นๆ เบี่ยงหน้าหันมองไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาคมกริบที่มองมาอย่างล้อเลียน แต่ก็ถูกฝ่ามือหน้าประคองใบหน้าให้หันกลับมาสบตากันเหมือนเดิมอีกทั้งยังใช้หัวแม่มือลูบไล้แก้มเนียนเล่นเบาๆ

“ฉันจะอ่อนโยนกับเธอให้มากที่สุด” จีรณาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ชายหนุ่มพูดออกมาคืออะไร แต่ยังไม่ทันจะได้อ้าปากพูดอะไรออกไป ริมฝีปากหยักก็ประกบลงมาหาริมฝีปากของเธอเสียเเล้ว

ด้วยสัญชาตญาณทำให้จีรณาเม้มปากเข้าหากันแน่นเพื่อปกป้องตัวเองจากการถูกรุกล้ำโดยลืมไปว่าเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธสิ่งที่มันกำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้เลยด้วยซ้ำ

หัวใจของจีรณาเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ มือที่ยกขึ้นมาดันแผงอกแกร่งในตอนแรกเผลอกำเสื้อคลุมอาบน้ำของชายหนุ่มเอาไว้แน่นด้วยความกลัว หลับตาปี๋ไม่กล้าลืมขึ้นมามองเจ้าของริมฝีปากที่กำลังบดจูบเธออยู่ในตอนนี้

เบญจมินสอดมือเข้าไปคว้าท้ายทอยเล็กเอาไว้เพื่อให้หญิงสาวรับสัมผัสจากเข้าได้ถนัดขึ้น ลิ้นชื้นลากไล้สัมผัสไปตามริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันอย่างขัดใจจนชายหนุ่มต้องใช้ไม้ตายคือวางฝ่ามือลงบนเต้าอวบอิ่มผ่านเสื้อที่หญิงสาวสวมใส่ แค่สัมผัสด้านนอกก็รู้แล้วว่าความอวบอิ่มนั้นนุ่มนิ่มพอดีมือขนาดไหน ขอถอนคำพูดที่ก่อนหน้านั้นเขาบอกว่าเธอนั้นแบน เพราะจากที่เขาสัมผัสเธอห่างไกลจากคำว่าแบนอยู่มากโข จนเขาแทบจะทนไม่ไหวอยากจะฉีกเสื้อทิ้งไปให้พ้นทางเสียตอนนี้แต่ก็ยังทำไม่ได้

จีรณาตาเบิกกว้างปากที่เม้มไว้ในตอนแรกเผยอออกจากกันเตรียมจะร้องห้ามเมื่อทรวงอกของเธอถูกสัมผัสจากฝ่ามือที่ไม่คุ้นเคยอีกทั้งยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้สัมผัสมาก่อนด้วยซ้ำ เบญจมินลอบยิ้มออกมาอย่างพอใจรีบพาลิ้นชื้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มในทันที ลิ้นสากสำรวจโพรงปากนุ่มอย่างละเมียดละไม หวาน...นั่นคือความรู้สึกแรกที่เขาได้รับจากหญิงสาว จนอยากจะสำรวจว่าทุกพื้นที่ในปากนั้นว่าหวานเหมือนกันทุกที่หรือเปล่า ไม่รอช้าเบญจมินรีบเกี่ยวลิ้นเล็กที่อยู่ในปากไว้อย่างอ้อยอิ่งและดูดดื่มตามแรงอารมณ์ที่ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้น

จีรณาสมองขาวโพลนเมื่อถูกจู่โจมจากลิ้นสากที่เกี่ยวตวัดรัดลิ้นของเธอไว้อยู่ในขณะนี้ ความรู้สึกของเธอมันวาบหวามขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เผลอไผลไปตามรสจูบที่เขาปรนเปรอให้อย่างไม่รู้ตัว

การตอบสนองของคนใต้ร่างอย่างไม่ประสาทำให้เบญจมินอมยิ้มออกมาอย่างถูกใจไล่เล็มไปตามริมฝีปากอิ่มอย่างพอใจ อีกทั้งฝ่ามือหนาก็ลูบไล้ตามสีข้างของหญิงสาวลงมาเรื่อยๆ ก่อนจะลากนิ้วตามแนวกระดุมขึ้นไปยังกระดุกเม็ดแรก สร้างความวาบหวิวให้จีรณาจนต้องกำสาบเสื้อคลุมของเบญจมินแน่นกว่าเดิม

เบญจมินเงยหน้ามองใบหน้าสวยคมหลับตาพริ้มด้วยไฟพิศวาสที่กำลังก่อตัวขึ้น ผู้หญิงคนนี้หอมหวานไปทั้งตัวนี่แค่ได้ชิมแค่ริมฝีปากยังทำให้เขาแทบคลั่งไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาได้ชิมเธอทั้งตัวจะเป็นอย่างไร ฝ่ามือร้อนแกะกระดุมออกด้วยความเร็วอย่างชำนาญ

ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ตกกระทบผิวกายช่วงลำตัวทำให้จีรณาลืมตาขึ้นมองและก็ต้องรีบดึงเสื้อของตัวเองไว้ด้วยความอาย เพราะเสื้อของเธอกำลังจะถูกถอดออกไปจากร่างกาย

“ปล่อยมือสิ” เอ่ยสั่งน้ำเสียงอ่อนโยนมองสบตาที่ตื่นกลัวของหญิงสาว ก่อนจะกดจูบลงไปที่หลังมือนั้นอย่างเบาๆ จีรณามองการกระทำนั้นด้วยหัวใจสั่นไหว เหมือนมีกระแสไฟไหลผ่านจากริมฝีปากหยักได้รูปส่งมาที่เธอเรี่ยวแรงที่ดึงเสื้อไว้ในตอนแรกหายไปในทันที ยอมให้ชายหนุ่มถอดเสื้อเชิ้ตออกจากตัวของเธอโดยง่าย

เบญจมินตาลุกวาวมองความสวยงามที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้บราเซียสีขาวที่แทบจะปกปิดความอวบอิ่มไว้ไม่มิดก็ลอบกลืนน้ำลายด้วยความหิวกระหาย ไม่รอช้ารีบฉกริมฝีปากเข้าไปสัมผัสเนินเนื้ออวบอิ่มนั้นด้วยความเร็ว พร้อมทั้งดูดดึงจนเป็นรอยแดง

จีรณาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ หอบหายใจแรงขึ้นด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้รับ และก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อบราเซียที่สวมใส่ถูกปลดตะขอออกโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว ในที่สุดร่างกายช่วงบนของเธอก็เปลือยเปล่าอวดสายตาต่อผู้ชายแปลกหน้า รีบยกมือขึ้นมาปกปิดทรวงอกของตัวเองเอาไว้ตามสัญชาตญาณใบหน้าแดงก่ำด้วยความอับอายอยากจะหายตัวไปจากตรงนี้เสียเหลือเกิน เมื่อไหร่ช่วงเวลาที่น่าอับอายนี้จะผ่านพ้นไปเสียที

เบญจมินมองความสวยงามที่มีฝ่ามือเล็กปิดบังเอาไว้จนแทบไม่มิดนั้นตาเป็นประกาย ไม่คิดว่าหญิงสาวจะซ่อนรูปขนาดนี้มันใหญ่เกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้เสียอีก อีกทั้งเรือนร่างยังขาวเนียนจนเขาอยากจะเห็นสิ่งสงวนที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงนี้ใจจะขาด ริมฝีปากหยักพรมจูบไปบนหลังมือที่วางอยู่บนเต้าอวบไล่ริมฝีปากเรื่อยมาตามแขนเรียวยาวจนมาถึงหัวไหล่เล็กก่อนจะขบเม้มเบาๆ เป็นการสร้างความหวาบหวิวให้หญิงสาวที่นอนหลับตาอยู่ในขณะนี้

จีรณาไม่รู้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอเป็นอะไรรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งร่างอีกทั้งยังขนลุกชูชันไปทั่วทั้งตัวยามที่ถูกริมปากเเละหนวดเคราของชายหนุ่มนั้นสัมผัสผิวกาย โดยเฉพาะตอนนี้ที่ริมฝีปากร้อนกำลังซุกไซร้อยู่ที่ซอกคอของเธอ มันทำให้เธอวาบหวิวให้เธอเป็นอย่างมากจนต้องเงยหน้าให้เขาได้สัมผัสเธอมากขึ้นกัดริมปากแน่น ไม่กล้าแม้แต่จะลืมตามองว่าตอนนี้ผู้ชายคนนี้ทำอะไรกับเรือนร่างของเธอบ้าง

“ลืมตามองฉันสิคนดี” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยสั่งชิดใบหูเล็ก ก่อนจะถูกริมฝีปากของเบญจมินขบเม้มเบาๆไปที่ติ่งหู ทำให้จีรณาต้องห่อไหล่หนีด้วยความเสียวและลืมตามองหน้าชายหนุ่มตาคำสั่งนั้นอย่างช่วยไม่ได้ เบญจมินยกยิ้มมุมปากจับมือที่วางอยู่บนอกอวบนั้นออก

“คะ คุณ ฉัน ฉัน” จีรณาอยากจะเอ่ยห้ามแต่ก็เหมือนจะกลายเป็นคนติดอ่างพูดอะไรไม่ออกได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความกลัว อยากจะขัดขืนไม่ให้ชายหนุ่มจับมือเธอออกแต่ก็ทำไม่ได้

“ไม่ต้องกลัว บอกแล้วไงว่าฉันจะอ่อนโยนกับเธอ ขอแค่เธออย่าดื้อกับฉันก็พอ” หัวใจของจีรณาชื้นขึ้นมาบ้างเมื่อได้ยินคำพูดยืนยันจากชายหนุ่ม และยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไรตอบกลับไปริมฝีปากของเธอก็ถูกประกบลงมาอีกครั้ง