กระตุ้นรักคุณหนูแสนซื่อ

หลงรักคุณหนูจนห้ามใจไม่ไหว

ธนาทิ้งจอบเสียมแล้วสาวเท้าเดินกลับไปยังบ้านพักซึ่งอยู่ท้ายสวนนั่นเอง บ้านหลังน้อยของเขาอยู่ริมบึงบัวขนาดเล็ก แวดล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่จนร่มครึ้มและเย็นสบาย

ใกล้กันนั้นมีอาคารกระจกหลังใหญ่สำหรับปลูกผักออแกนิกซ์เพื่อใช้รับประทานภายในบ้าน รวมทั้งเป็นที่เพาะต้นอ่อนและทดลองปลูกพืชผักสำหรับนำไปปลูกยังแปลงดินด้านนอกอีกด้วย

ชายวัยกลางคนกลับเข้ามาในบ้านด้วยอารมณ์งุ่นง่านวุ่นวน เพราะรู้สึกทานทนต่อความลุ่มหลงและอารมณ์ใต้สะดือที่กระทุ้งกระแทกไม่ไหว

ทุกครั้งที่เขาได้ใกล้ชิดและพูดคุยกับสาวน้อยแสนสวย อาการเ****นกระหือรือของเขาก็จะตามมาอย่างไม่ต้องพยายามเค้น หรือเล้าโลมกระตุ้น

ธิดานุชมีผลต่ออารมณ์และความรู้สึกของเขามากจนล้นไปเสียแล้ว มากจนเขาแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่

“อ่า...อ่าห์...อ่าส์...” เขาใช้มือหยาบหนาของตัวเองสาวรูดท่อนเอ็นสีคล้ำขนาดเก้านิ้วอย่างเร้าอารมณ์ไม่หยุดหย่อน หลับตาพริ้มนึกถึงเธอผู้เป็นดวงใจแล้วยิ่งมีความสุขจนแทบทะลัก

“โอว...อ่า...อืม...คะ...คะ...คุณ...คุณหนู” เขาครวญครางถึงเธอไม่หยุด จินตนาการว่าเธอกำลังใช้ปากให้เขาอยู่ ปากลิ้นอิ่มสวยที่เขาอยากจูบอยากดูดให้หนำใจ

“อ๊า...ซี๊ดส์” น้ำรักน้ำใคร่ส่ายกระเซ็นไปทั่ว สาสมกับความปรารถนาใต้ก้นบึ้งของหัวใจแข็งแกร่งดวงนี้

เขาได้ปลดปล่อยความทรมานอีกครั้ง ด้วยการคิดถึงใบหน้าของเธอ ด้วยการจินตนาการถึงโหนกอูมที่เต็มไปด้วยไรขน ก้นเด้งกลมกลึงสวยงามยามโก้งโค้งแหวกร่องเพื่อยั่วเย้า เขาอยากกัดชิมลิ้มเลียให้หมดเปลือก

เขาอยาก...อยากเหลือเกิน...

“อ่า...อ่า” หัวใจเขาสูบฉีดพลุ่งพล่าน หัวใจที่เต้นแรงจนทำให้หน้าอกแน่นหนักของเขากระเพื่อมไม่หยุด

เขาหลับตาพริ้มอิ่มสุข ขณะมือขวายังรูดสาวเอ็นอุ่นแข็งโป๊ก เพื่อรีดน้ำรักที่คั่งค้างให้พุ่งออกมาจนหมด

“คุณหนู...ผมรักคุณหนูเหลือเกิน...ที่รักของผม”

ที่รักของคนชั้นต่ำเช่นเขา...