~ ช่วงดึกของวัน ~
มาเฟียหนุ่มที่เพิ่งกลับมาจากไปช่วยพราวฟ้ากับปิ่นก้าวเท้าสุขุมเดินออกจากลิฟต์ร่างหนามาหยุดยืนอยู่หน้าห้องคนน้อง ใจนึกเป็นห่วงว่าอีกคนจะเจ็บรึป่าว หลับไปแล้วรึยังเพราะเมฆส่งลูกสาวเพียงคนเดียวขึ้นรถตู้ของบ้านให้พามาส่งที่คอนโด ในระหว่างที่มาเฟียหนุ่มยืนนิ่งอยู่หน้าห้อง…
เพล้ง!
ตุบ!
โอ้ยย!
เสียงสิ่งของบางอย่างตกแตกตามมาด้วยเสียงร้องของคนด้านใน
ปัง! ปัง! ปัง!
“ พราวเป็นอะไรเปิดประตูให้พี่ ” มือหนาทุบไปที่ประตูห้องอย่างแรง พลางเอ่ยเรียกเจ้าของห้องเสียงดัง แต่คนด้านในก็ยังไม่ยอมเปิดประตูให้
“ พังไปเลยครับนาย ” อูเวอที่เห็นเจ้าของห้องไม่เปิดก็เอ่ยบอกผู้เป็นนายออกไป ไวกว่าความคิด..
ปัง!
ขาแกร่งออกแรงถีบไปที่ประตูห้องเมื่อประตูเปิดออกกระบอกตาคมเห็นเข้ากับร่างบางนั่งจมอยู่บนพื้นที่มีเศษแก้วแตกกระจายอยู่
“ พราว! ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยเรียกเสียงหลงออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบ
