ก่อนบิน

1524 คำ
@ เบอร์ลิน ประเทศเยอรมัน ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ของมาเฟียหนุ่มตระกูลมังกรร่างหนานั่งอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ภายในห้องนอนหรูกระบอกตาคมจ้องมองไปยังกระเป๋าเสื้อผ้าหลายใบที่ถูกจัดเรียงรายเอาไว้ “ เฮ้อ… พรุ่งนี้ต้องบินแล้วสินะไม่อยากไปเลยแม่งไอ้สัส ! ” ฟาโรเอ่ยพึมพำออกมาคนเดียว ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนที่นอนขนาดใหญ่อย่างเบื่อหน่าย ถึงแม้จะบ่นและไม่อยากเดินทางแต่ภาระหน้าที่ความรับผิดชอบมากมายทำให้เขาหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! แกร๊ก… “ นายครับ ” เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างหนาของอูเวอ “ อืม… ว่า ” “ คุณแซนดี้มาหาครับ “ ” มาทำไม “ ” เธอบอกมีธุระสำคัญจะคุยกับนายครับ “ ” บอกไปฉันไม่ว่าง “ ” ครับ “ อูเวอ รับคำอย่างว่าง่ายแล้วเดินออกจากห้องไปทันที ” ยัยนี่ก็อีกคน…. น่ารำคาญ “ ฟาโรเอ่ยออกมาอย่างนึกรำคาญ นอนคิดนั่นคิดนี่ไปสักพักมาเฟียหนุ่มที่เหนื่อยล้าจากการทำงานก็หลับไปทันที ~ เช้าวันใหม่ ~ บนเตียงกว้างภายในห้องนอนหรูยังมีร่างหนาของมาเฟียหนุ่มนอนหลับอยู่อย่างสบายนานแล้วที่เค้าไม่ได้นอนหลับสบายแบบนี้ ตั้งแต่เรียนจบมารับหน้าที่ต่อจากผู้เป็นพ่อฟาโรก็เอาแต่ทำงาน โดยไม่สนใจโลก ไม่สนใจคน Rrrrrr…Rrrrrr เสียงมือถือราคาแพงที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงแผดร้องเสียงดังจนคนที่หลับสบายอยู่หงุดหงิดขึ้นมา “ ใครโทรมาทำเหี้ยอะไรนักหนาวะ ถ้าธุระไม่สำคัญนะมึง ” ปากหนาเอ่ยพึมพำออกมา ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบมาอย่างไม่เต็มใจนัก กระบอกตาคมจ้องมองไปยังจอมือถือพลางทำสีหน้าเอือมระอาออกมาทันที สายเรียกเข้า… “ แซนดี้ ” “ มีอะไร ใครจะตาย ? ” ฟาโรเอ่ยถามปลายสายออกไป “ ทำไมใจร้ายจังละคะ แซนคิดถึงคุณเลยโทรมาหา ” “ แต่ฉันไม่คิดถึงเธอ รำคาญได้ยินไหมแซนดี้ ” ฟาโรเอ่ยบอกออกไปอย่างไม่นึกสนใจ “ คุณจะเดินทางวันนี้แล้วเจอกันหน่อยไหมคะ ” “ ไม่ ” ตู๊ด! ตู๊ด! ตู๊ด! ฟาโรเอ่ยตอบออกไปและกดตัดสายไปทันที ติ่ง! แซนดี้ : (ส่งรูปภาพ) ร่างบางของดาราสาวเจ้าบทบาทยืนอยู่หน้าห้องนอนของมาเฟียหนุ่ม เธอไม่เห็นคนคุ้มกันยืนอยู่เลยถือวิสาสะเดินดุ่มๆขึ้นมาอย่างไร้มารยาทตามสไตล์คนเอาแต่ใจของเธอ… “ ไอ้เหี้ย! ใครปล่อยให้มันขึ้นมาวะ! ” ฟาโรสบถออกมาอย่างหงุดหงิดหัวเสียอีกครั้งเมื่อเห็นภาพถ่ายที่คนด้านนอกส่งมา พรึบ! ร่างหนาลุกออกจากที่นอนราคาแพงเดินไปเปิดประตู แกร๊ก! “ มีอะไรว่ามา ” ฟาโรเอ่ยถามออกไป “ ขอแซนเข้าไปคุยกับคุณในห้องได้ไหมคะ ? ” เรียวปากสวยที่เคลือบไปด้วยสีลิปสติกสีแดงเอ่ยถามพลางส่งสายตายั่วยวนออกไปอย่างปิดไม่มิด นิ้วเรียวลากเรียวเล็บลงมาตามลอนหน้าท้องกำยำอย่างหลงไหล หาโรได้แต่มองการกระทำของหญิงสาวนิ่ง ใจรู้สึกไม่ชอบเป็นอย่างมากกับผู้หญิงเสนอๆตัวพร้อมแก้ผ้าให้แบบนี้ ร่างหนาหลีกทางให้อีกคนเดินเข้าห้องไปนิ่งๆ สองขาเรียวสาวเท้าเดินยิ้มกริ่มเข้ามา กระบอกตาสวยกวาดสายตามองไปรอบๆห้องที่มันดูหราเป็นอย่างมากและรู้สึกชอบใจอยู่ไม่น้อยกับความร่ำรวยของมาเฟียหนุ่ม “ มีอะไรว่ามา ” ร่างหนาเดินไปทิ้งสะโพกลงนั่งบนโซฟาหรู พลางเอ่ยถามหญิงสาวออกไป ก่อนที่มือหนาจะหยิบซองบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดสูบอัดนิโคตินเข้าปอดไปหนักๆ “ คุณฮันส์จะมีละครเรื่องใหม่ แซนอยากให้คุณช่วยฝากงานให้แซนหน่อยได้ไหมคะ เรื่องนี้พระนางเบอร์ต้นๆเลยนะคะ “ ร่างบางเดินไปทิ้งสะโพกลงนั่งบนตักแกร่งของมาเฟียหนุ่มอย่างถือวิสาสะ แขนเรียวคล้องไปที่ลำคอแกร่งพลางเอ่ยบอกความต้องการของเธอออกไป ” หมดธุระของเธอแล้วใช่ไหม? “ ฟาโรเอ่ยถามขึ้น ” คุณจะฝากงานแซนไหมละคะ “ แซนดี้เอ่ยถามอีกครั้ง มือเรียวดึงเสื้อเกาะอกที่สวมใส่อยู่ลงไปกองที่เอวคอดกิ่วของตัวเอง เผยให้เห็นสองเต้าที่ใหญ่เกินตัวไปมากกับแผ่นปิดจุกสีเนื้อที่ปิดยอดไตอยู่ มือเรียวดึงมวนบุหรี่ที่นิ้วแกร่งออกก่อนจะเอามันไปขยี้ลงในที่เขี่ยบุหรี่ราคาแพง “ มีสิ่งที่น่าสนใจกว่าบุหรี่อยู่ตรงหน้าคุณนะคะ ” ปากสวยเอ่ยบอกออกไป มือเรียวก็ดึงมือหนาของฟาโรให้มาแกะแผ่นซิลิโคนออกจากเต้าสวยของเธอ “ คัน อยาก ” ฟาโรเอ่ยถามนิ่งๆออกไป “ ค่ะ คันช่วยให้หายคันหน่อยนะคะ ” เรียวปากสวยเอ่ยตอบพลางทำสีหน้ายั่วยวนอย่างไม่คิดปิดบัง “ แก้ผ้า ” “ จัดให้ตามคำขอค่ะ ” มือเรียวถอดเสื้อผ้าของตัวเองโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีเหลือเพียงจีสตริงสีดำที่แซนดี้สวมใส่อยู่ แคว่ก!! มือหนาฉีกมันจนขาดวิ่นและโยนทิ้งลงพื้นไป ร่างบางยืนร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้ามาเฟียหนุ่ม กระบอกตาคมกวาดสายตามองความสวยงามตรงหน้านิ่งๆแม้มันจะสวยมากในสายตาใครต่อใครแต่สำหรับเขา ‘ มันไม่ใช่ ’ “ จำใส่สมองอันน้อยนิดของเธอไว้ ห้ามมาเรียกร้อง ห้ามป่าวประกาศ ห้ามทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน เพราะเธอมันไม่ใช่ แค่ที่ระบายความใคร่สำหรับเธอมันก็เกินพอแล้ว ” ฟาโรเอ่ยบอกออกไปอย่างไร้เยื่อใย ในเมื่อเหยื่อมานอนอ้าขาให้ตรงหน้าเข้าก็จะจัดให้ “ นอนลงไป ” ฟาโรเอ่ยสั่งออกไป สองขาเรียวสาวเท้าเดินตรงไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่แต่ ทว่า “ เธอไม่มีสิทธิ์ขึ้นเตียงฉัน บนโซฟา ” ร่างบางชักสีหน้าออกมาทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นของเขา ก่อนจะสาวเท้าเดินมายังโซฟาและทิ้งตัวนอนลงไป สองขาเรียวอ้าออกกว้างพร้อมให้มาเฟียหนุ่มได้กระทำตามใจ มือหนาจัดการถอดกางเกงนอนที่สวมใส่อยู่ออก ก่อนจะเปิดลิ้นชักหัวเตียงหยิบถุงป้องกันราคาแพง 2 ชิ้นขึ้นมาสวมใส่ไปยังแท่งร้อนที่ใหญ่โตของตัวเอง เพื่อป้องกันปัญหาที่จะตามมาภายหลัง ก่อนจะสาวเท้าเดินไปหารางบางที่นอนอ้าขารอเขาอยู่กระบอกตาคมจ้องมองไปยังใจกลางสาวที่เขาเคยเห็นมันมาแล้วถึง 2 ครั้งและนี่จะเป็นครั้งที่ 3 อย่างไม่พึงพอใจเท่าไหร่นัก สวบ!! อ…อื้อ! สะโพกหนาดันแท่งร้อนเข้าไปทีเดียวจนสุดลำยาวโดยไม่มีการปลุกเร้า เล้าโลมคนใต้ร่างเลยแม้แต่น้อยความแห้งเหือดที่ใจกลางสาวทำให้คนใต้ร่างรู้สึกเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ปัก! ปัก! ปัก! อือ~ ฟาโรสาวสะโพกใส่แซนดี้อย่างไม่ยั้ง ร่างบางครางเบาๆออกมาจากแรงกระแทกหนักๆของมาเฟียหนุ่ม “ หยุด เธอไม่มีสิทธิ์นอนเฉยๆไป ” ร่างบางพยายามหยัดกายขึ้นมาเพื่อจูบไปที่ริมฝีปากหยักฟาโรเอ่ยห้ามขึ้นทันที ปัก! ปัก! ปัก! อือ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั้งห้องนอนและเสียงครางเบาๆของแซนดี้ ส่วนฟาโรทำราวกับไม่รู้สึกอะไรกับการร่วมเพศในครั้งนี้ใบหน้าหล่อเหลานิ่งเฉยเป็นอย่างมากจนแซนดี้ที่เห็นเกิดอาการหงุดหงิดขึ้นมาแต่ก็ไม่กล้าเอ่ยหรือพูดอะไร ไม่นานน้ำกามสีขาวขุ่นก็ฉีดพุ่งเข้าใส่ถุงป้องกันราคาแพงจนหมด มือหนาดึงมันโยนทิ้งลงพื้นไป “ จำที่ฉันสั่งไว้ให้ดี เพราะถ้าเธอหลุดปากพูดเมื่อไหร่ฉันจะเลาะฟันเธอออกมาทั้งปาก เก็บทำความสะอาดให้เรียบร้อยแล้วกลับไปซะ ” “ ฟา.. ” “ ใครใช้ให้เธอเรียกฉันแบบนั้น ” “ เออ…คุณฟาโรเย็นนี้จะบินขอแซนไปส่งได้ไหมคะ ” เรียวปากสวยเอ่ยบอกออกไปพลางจะทำตัวราวกับสนิทสนมซึ่งมาเฟียหนุ่มไม่ชอบ “ ไม่ต้อง ไม่เกี่ยวกับเธอและไม่ใช่หน้าที่เธอ เก็บแล้วออกไปซะ ” ฟาโรเอ่ยบอกออกไปอย่างนึกรำคาญแล้วสาวเท้าเดินไปหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไปทันที “ หึ! หยิ่งก็ดีนะคะมันทำให้แซนอยากได้คุณมากขึ้น มันท้าทายดี ” เรียวปากสวยเอ่ยพึมพำออกมาคนเดียวก่อนจะเก็บถุงป้องกันไปโยนทิ้งถังขยะ หยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่และไม่ลืมที่จะเช็ดคราบน้ำสีขุ่นจนหมดก่อนจะสาวเท้าเดินออกจากห้องนอนสุดหรูของมาเฟียหนุ่มไปทันที ^^
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม