คนน้องพยักหน้าตอบพร้อมลมหายใจเข้าออกหนักๆแขนแกร่งจับน้องนอนราบบนเตียงกว้าง ร่างหนาคร่อมร่างเล็กเอาไว้จนแท่งเนื้อที่ยังแข็งอยู่ถูไถ่ไปกับหน้าขาของคนใต้ร่าง ใบหน้าหล่อก้มลงไปขบเม้มริมฝีปากน้องและกัดเบาๆที่กลีบปากสวย
“ ห้ามงอแงกินชีสเข้าใจไหมเฮียอยากให้น้องท้องแล้วน้องจะได้เป็นม๊ามี๊ที่สวยที่สุด “ มือหนาจับไปที่แก้มนวลเบาๆอย่างทะนุถนอม
“ ใจร้ายอีกแล้วนะคะ ” แต่น้องที่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจและติดใจรสชาติของพี่เอ่ยขึ้นใบหน้านวลสวยยู่หน้าใส่พี่เล็กน้อย
“ น้อง ถ้ามัวแต่กินชีสเมื่อไหร่ลูกจะมาแม่มันแดกหมดลูกจะได้เกิดไหม ” ฟาโรเอ่ยบอกน้องยิ้มๆด้วยคำพูดในเชิงหยอกล้อ
“ ก็พราวติดใจนี่ ใครใช้ให้อร่อยละ ”
“ หึ! ติดใจอะไรคะ บอกเฮียหน่อย ”
“ ก็ติดใจทุกอย่างที่เป็นเฮีย โดยเฉพาะไอนี่อะ” น้องเอ่ยตอบ มือเรียวจับไปที่แท่งเนื้อพร้อมชักรูดมันเบาๆคนพี่ได้แต่ยิ้มกริ่มในดวงตาสีฟ้ามันมีแต่ความสุขมากมายจนจะล้น
