พ่อๆรีบร้อนหูตั้งกันมาบ้านฟาโรอธิการเมื่อรถจอดสนิทรีบสาวเท้าลงจากรถหน้าตาตื่น ก่อนจะเห็นสายลมนั่งไขว่ห้างสบายอยู่ในห้องรับแขก
“ ไอ้ลมพราวละวะ ลูกกูหลานกูเป็นอะไรแล้วไอ้หัวสายไหมไปไหนวะ “ อธิการเอ่ยถามด้วยความร้อนรนเพราะเป็นห่วงลูกสาว สายลมเอาแต่นั่งอมยิ้มกริ่มจนพ่อพายุที่เห็นรอยยิ้มน้องก็รู้ได้ทันทีว่าโดนน้องหลอกเข้าให้แล้ว พวกเขามักโดนสายลมหลอกแบบนี้อยู่เสมอ
พรึบ!
“ มากันครบแล้วก็ไป ” ร่างหนายืนขึ้นเต็มความสูงเอ่ยชวนพี่ๆออกไป
“ ไปไหนของมึงวะ กูถามว่าพราวเป็นอะไร ” อธิการเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง
“ พราวไม่ได้เป็นอะไรนอนอยู่กับไอ้ฟา ”
“ นอน! แล้วมึงเรียกมาทำส้นตีนไรวะ “
” ก็มาช่วยกันเคลียร์งานไงครับ งานมันกองเท่าภูเขาอยู่ในห้องทำงานนู้น ไอ้เหี้ยฟาไม่ทำเหี้ยอะไรแล้ว “ สายลมเอ่ยบอกพี่ อธิการขาแทบไร้เรี่ยวแรงไปทันที เขาอุสาห์ด่าอูเวอสุดท้ายไม่รอดเพราะสายลม
” พวกมึงสองตัวนี่สมกับเป็นเพื่
