สรุปแล้ววันถ่ายพรีเวดดิ้งแป้งเธอก็ได้ไปด้วย แล้ว เดี๋ยวฉันจะโทรไปชวนอลันกับแพรด้วย
ถึงคุณคานส์จะยอมให้คนอื่นไปด้วยแต่ตอนนี้เขากลับทำหน้างอใส่ฉันเฉยเลย
“งอนอลิชหรอคะ”
“ฉันแค่จินตนาการเอาไว้ว่าวันไปทะเลจะจัดกับเธอทั้งวันทั้งคืน” คุณคานส์พูดพร้อมกับสีหน้าหื่นกาม “อุตส่าห์ฉันจะอดใจรอไปต่อแขนต่อขาลูกวันไปทะเลแท้ๆ”
“ก็ทำได้นี่คะ ยังไงก็แยกห้องนอนกับคนอื่นๆ อยู่แล้ว ^_^”
“เธอยินยอมให้ฉันทำ ?” มันเหมือนเป็นเรื่องที่แปลกมากๆ สำหรับคุณคานส์ คงเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้ฉันเอาแต่ปฏิเสธเขา แต่เราก็ปรึกษาหมอกันแล้วไงฉันถึงวางใจได้
“อลิชจะปฏิเสธความต้องการของสามีทำไมละคะ ^_^”
“คิดว่าฉันจะอดใจรอให้ถึงวันนั้นได้หรือเปล่า” คุณคานส์ถามเสียงกระเส่า เขาขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนฉันต้องเอนตัวหนี “ถ้าคุณคานส์อดใจรอได้ อลิชมีเซอร์ไพรส์ให้ด้วยนะคะ”
“อะไร ?”
“ถ้าบอกจะเรียกว่าเซอร์ไพรส์ได้ไงล่ะคะ ต้องรอให้
