“ลุกมาทำไม บอกให้นอนรอไง” คุณคานส์หันหน้ามาถาม
“อลิชเห็นว่าลูกค้าเยอะเลยอยากจะช่วยน่ะค่ะ” ฉันหันมองพวกผู้หญิงที่ตั้งใจจะมาอ่อยคุณคานส์แล้วถาม “เอาเสื้อตัวไหนดีคะ หรือสนใจรองเท้า ?”
“ขะ ขอเดินดูก่อนแล้วกันนะคะ”
“ส่วนเบอร์พ่อค้าคงให้ไปไม่ได้ จะเอาเบอร์แม่ค้าไปแทนหรือเปล่าคะ ^_^”
“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”
ผู้หญิงบางกลุ่มเดินออกไปจากร้าน บางกลุ่มก็รีบเลือกเสื้อผ้ามาคิดเงินแล้วก็รีบไป ไม่มีใครกล้าสบตากับฉันเลยสักคนเดียว แอบคิดอยู่เหมือนกันว่าฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ
“หึงฉัน ^_^”
พอผู้หญิงออกไปจากร้านหมดแล้วคุณคานส์ถามแล้วก็ยิ้ม แต่สิ่งที่ฉันทำคือหยิกหลังเขาแรงๆ อย่างหมั่นไส้
“โอ้ยๆๆ อลิชเธอมาหยิกฉันทำไม โอ้ยๆ เจ็บพอได้แล้ว” คุณคานส์เบี่ยงตัวหนีพร้อมกับร้องออกมาเสียงหลง
“ใครใช้ให้อ่อยผู้หญิงคนอื่นล่ะคะ”
“อ่อยอะไรฉันแค่ยืนเฉยๆ นะ ไม่ได้ทำอะไรเลย”
“ยืนเฉยๆ ให้ผู้หญิงลุมล้อมแบบนั้นชอบใช่
