“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” เด็กสาวพยายามสะบัดมือให้หลุดจากการเกาะกุมของมือหนา
“จำได้ไหม ก่อนที่ฉันจะไปเรียนต่อ ฉันเคยพูดกับเธอว่ายังไง” ชายหนุ่มเอ่ยถามเด็กสาวตรงหน้าเพื่อเตือนความจำ เธอทำตาโตก่อนจะรีบส่ายหน้าไปมาระรัว
“จำไม่ได้หรอก มันตั้งนานมาแล้ว ใครจะไปจำได้” เธอโกหกคำโต ปฏิเสธว่าจำไม่ได้ว่าเขาเคยพูดกับเธอว่าอย่างไรบ้าง
“ถ้าเธอจำไม่ได้ ฉันจะทนความจำให้เธอเอง”
“ไม่ต้องหรอก ฉันไม่อยากฟัง แล้วก็ไม่อยากรับรู้อะไรด้วย” เธอรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน
“แต่ฉันอยากจะบอกเธอนะ” เขาดึงเธอไปยังมุมหนึ่ง ของงานเลี้ยง เธอพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงเขาไม่ไหว
“ฉันไม่อยากฟัง” เธอยกมือขึ้นปิดหูทั้งสองข้าง เขาดึงมือของเธอออก ก่อนจะพูดโดยน้ำเสียงล้อเลียน
“ฉันบอกว่า ถ้าเธอขัดขวางไม่ให้ฉันมีเมีย ไม่สมหวังกับรำเพย กลับมาจากเรียนจบฉันจะจีบเธอยายเด็กแสบ” เขาประกาศกร้าว ทำเอาเธอถึงกับตาโตเท่าไข่ห่าน
“สิ่งแรกที่ฉันจะทำในคืนนี
