โปรดอย่ารัก...ถ้าคิดจะร้าย

ตอนที่ 5-1 อยู่กับพี่ก่อนนะ

ตอนที่ 5 อยู่กับพี่ก่อนนะ

เวลาเลยเที่ยงคืนมาเล็กน้อย ในคราแรกภาคิณตั้งใจจะขับรถมาส่งหญิงสาวที่อยู่ในอาการมึนเมา สะลึมสะลือ ประคองสติตัวเองได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น อยู่ๆเขาก็จอดรถติดเครื่องไว้บริเวณกลางซอยที่ไม่ค่อยมีบ้านคนเท่าไหร่ ยิ่งดึกรถราในซอยก็แทบไม่มีผ่านสักคัน มีแสงสว่างจากโคมไฟถนนซึ่งอยู่ห่างกันพอสมควร

“ถึงบ้านแล้วเหรอ” หญิงสาวลืมตาขึ้นมองไปรอบๆ หันมาถามด้วยความสงสัย

“ยังครับ”

“หื้อ...ทำไมคะ รถเสียเหรอ”

“เปล่า...แต่พี่ยังไม่อยากให้พราวกลับเลย คืนนี้อยู่กับพี่ได้ไหม พี่อยากกอดหนู” เขาใช้น้ำเสียงแววตาออดอ้อนที่ทำให้คนฟังใจสั่น จนไม่กล้าสบตาเขา ถามเสียงเบาหวิว คล้ายกับไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“คะ!?”

“นะ อยู่กับพี่นะ” น้ำเสียงอ่อนนุ่น แววตาเว้าวอน ก่อนที่ใบหน้าหล่อร้ายจะโน้มเข้าไปกดจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างดูดดื่มเร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ที่พลุพล่าน อัดแน่นภายใน เล้าโลมจนร่างเล็กเริ่มรู้สึกอ่อนระทวย ตัวเหลวไปกับสัมผัสสวาทที่เขาปรนเปรอให้

ก่อนที่รถคันดังกล่าวจะหมุนเปลี่ยนทิศทางไปยังถนนอีกเส้นหนึ่ง ที่ไกลห่างจากบ้านเธอไปเรื่อยๆ โดยไม่รอฟังคำตอบของเธอ จนไปถึงคอนโดหรูแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของหญิงสาวมากนัก

เมื่อบานประตูถูกผลักเข้ามาพร้อมกับแรงอารมณ์ที่คุกรุ่น เร้าร้อนตามความต้องการของตนเอง ทันทีที่จูงหญิงสาวเข้ามาในห้อง เขาก็ผลักร่างเล็กเข้ากับพนังห้องพร้อมกับตะโบมจูบริมฝีปากเล็กอวบอิ่มนั่นอย่างดูดดื่มเร้าร้อน ปลายลิ้นร้อนแทรกทะลวงเข้าไปในโพรงปาก ตวัดลิ้นเกาะเกี่ยวดูดดึงตามแรงปรารถนา มือไม้สะเปะสะปะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองและของเธอออกโยนทิ้งออกจากตัวอย่างไม่ใยดี

ใบหน้าหล่อใช้ริมฝีปากดูดดึง โลมเลียก่อนจะไล่จูบไปทั่วกรอบหน้าสวยที่เขาหลงใหล มือหนาบีบเค้นอกตูมใหญ่ที่เขาเคยได้สัมผัส บีบเค้นจนหนำใจ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงต่ำกดจูบไล่จากซอกคอเรื่อยมาจนถึงเนินอกอวบอิ่ม ปลายลิ้นตวัดเลีย ดูดเม้มสร้างรอยกุหลาบให้เห็นจางๆ ก่อนจะปลดเสื้อในลายลูกไม้สีขาวออกพ้นตัว เผยให้เห็นยอดอกสีชมพูชูชันสู้สายตาเขา

ปลายลิ้นร้อนชื้นระรังลิ้นตวัดหยอกล้อปานชมพูเล่น มืออีกข้างค่อยๆลูบไล้ลงต่ำไปจนถึงกลางกายสาว ที่พลอยทำให้ร่างบางสะดุ้งเฮือกกับสัมผัสสวาทของเขา ปลายนิ้วร้ายแตะลงกลางกายสาว ลูบคลำสะกิดบดคลึงจนได้ยินเสียงหวานครวญครางไม่หยุด

“งื้อ...พี่คิณณ์...พะ...พราว”

“พราวทำไมคะ” เขาถามเสียงพร่าติดกระเส่า

“พราวเสียว...พี่คิณณ์...พอ...ก่อน..ค่ะ” เสียงหวานกระท่อนกระแท่นบอกเขาฟังแทบไม่ได้ศัพท์

เสียงหัวเราะหึหึ ดังขึ้นก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะงับลงที่ยอดอกอีกข้างเธอใช้ปลายลิ้นตวัดละเลงจนร่างเล็กสะท้านแอ่นตัวเข้าหาอย่างลืมอาย

ปลายนิ้วของเขาทำหน้าที่ตอบรับได้อย่างดีสอดแทรกเข้าไปในช่องทางคับแน่นฉ่ำชื้นของหญิงสาวที่สะดุ้งผวา เผลอจิกไหล่กว้างของเขาด้วยความซาบซ่านเสียวสะท้านแทบทนไม่ไหว

“งื้อ...พี่คิณณ์” ริมฝีปากยกยิ้มเล็กน้อยอย่างพึงพอใจเมื่อได้ยินเสียงหวานที่เอ่ยเรียกเขา มันยิ่งเร้าร้อนจนเขาเองก็แทบทนไม่ไหว

ภาคิณทรุดตัวลงนั่งพร้อมกับยกเรียวขาของเธอพาดบ่า โน้มใบหน้าเข้าหากลางกายสาวที่ยังสวมแพนตี้ตัวน้อยสีขาว พลางเหลือบสายมองหญิงสาวที่ปรือตามองสบตาเขาเช่นกัน

“พี่ชิมหน่อยนะ” คำถามที่ไม่รอคำตอบ ปลายลิ้นตวัดเลียกลางกายผ่านแพนตี้ตัวน้อย จนร่างเล็กสะท้านแอ่นสะโพกหา มือเล็กปัดป้ายสะเปะสะปะกับความซาบซ่านที่เธอไม่เคยพานพบมาก่อน

เสียงหวีดร้องครวญครางราวกับจะขาดใจหยุดชะงักไปเมื่อเขาผละริมฝีปากออกห่าง ก่อนจะลุกขึ้นอุ้มหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนใหญ่ของเขา วางตัวเธอลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ที่เขาเป็นเจ้าของ

“หนูสวยมาก รู้ตัวไหม สวยจนพี่แทบอดใจไม่ไหวแล้ว” พูดจบเขาก็ดึงแพนตี้ลูกไม้ที่ขาวออกจากเรียวขาสวย มองกลางกายสาวที่เริ่มมีหยาดน้ำหวานเยิ้มฉ่ำ ก่อนที่เขาจะก้มลงตวัดลิ้นเลียรัวเร็วราวกับกระหายอีกครั้ง

“พะ...พี่คิณณ์...พี่คิณณ์ พราวไม่ไหวแล้วนะคะ” ร่างเล็กพยายามยกสะโพกยกตัวถดหนีแต่ก็ถูกเขาจับยึดไว้ หญิงสาวยกตัวเกร็ง ปลายเท้าจิกลงบนที่นอน มือทั้งสองกำหมอนแน่น สมองขาวโพลนไปหมด

“อ๊ะ...พี่คิณณ์ .....พี่คิณณ์...อ่ะ..อ่าส์” พริบพราวหวีดร้องครวญครางไม่ขาดสาย ร่างกายสั่นสะท้าน ตัวกระตุกเกร็งไปด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน หยาดน้ำไหลฉ่ำเยิ้มให้เขาได้ตวัดชิมจนหมด ชายหนุ่มหยัดกายขึ้นมองภาพหญิงสาวตรงหน้าที่บิดกายดิ้นเร้าไปมา กลีบดอกไม้งามที่ไร้ขนปกปิดยังประกบปิดสนิทสวยน่ามอง

นัยน์ตากลมโตเบิกกว้างเล็กน้อยเนื้อตัวสั่นเทา หวั่นเกรงเมื่อได้เห็นท่อนลำใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยของเขา ถึงกับเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ วูบวาบหวาดเสียวบริเวณท้องน้อยกับขนาดและสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นหรือได้สัมผัส มือหนาขยับรูดแกนกายใหญ่ขึ้นลงก่อนจะจ่อเข้าที่ปากทางรักฉ่ำเยิ้มของหญิงสาวที่ปรือตามองเขาอยู่

มือหนาชักรูดแกนกายใหญ่ขึ้นลงอีกครั้งก่อนถูไถกับกลีบดอกไม้สวยของเธอราวกับต้องการทำความรู้จัก ปลายนิ้วลูบไล้ร่องสวยอีกครั้งจนเธอสะดุ้งเฮือกเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ หยาดน้ำหวานจากการเล้าโลมของเขาชโลมทั่วปลายนิ้ว ก่อนที่หัวเห็ดแดงก่ำฉ่ำเยิ้มของเขาค่อยๆสอดแทรกเข้าไปในช่องทางคับแน่นที่ตอดรัดแน่นจนเขาถึงกับนิ่วหน้า

“อื้อ...ไม่ๆ ไม่ค่ะ พราวเจ็บ...พี่คิณณ์ พราวเจ็บ” หญิงสาวส่ายหน้าไปมา ทั้งเสียวซ่านทั้งเจ็บปวดเมื่อเขาพยายามจะทะลุทะลวงผ่าเยื่อบางๆของเธอเข้ามาอย่างช้าๆ

ทว่าอยู่ๆเขากลับหยุดชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าตื่นตะลึงกับความจริงบางอย่างที่เขาเพิ่งได้รับรู้พลางมองหน้าเหยเกของหญิงสาวสีหน้านิ่งอึ้ง ถามน้ำเสียงสั่นพร่า

“พราว...ยังไม่เคยเหรอ” ร่างเล็กใต้ร่างเขาปรือตามองสบเขา ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่น น้ำตาคลอกับความเจ็บแสบที่กำลังถาโถมเธอในตอนนี้ ภาคิณหลับตาแน่นสูดลมหายใจเข้าออกก่อนจะกลั้นใจกระแทกแก่นกายของเขาเข้าไปในร่องคับแน่นทีเดียวจนมิดลำ ท่ามกลางเสียงกรีดร้องเจ็บปวดปนเสียวสะท้าน น้ำตารินไหลจากหางตาคู่สวย เนื้อตัวสั่นเกร็งจนน่าดูน่าสงสาร

“ชู่ว...เจ็บนิดเดียวครับ เดี๋ยวพี่ค่อยๆขยับนะ” สุ้มเสียงอ่อนโยนที่เขาไม่เคยใช้กับผู้หญิงคนไหนเอ่ยบอกด้วยโทนเสียงอ่อนอย่างปลอบประโลม กดจูบที่หน้าผากชื้นเหงื่อของหญิงสาว แล้วจูบไล้ไปทั่วกรอบหน้า ก่อนจะกดจูบที่ริมฝีปากของเธอขมเม้มดูดดึง ตวัดลิ้นหยอกเย้าเผื่อหวังให้เธอผ่อนคลายความเจ็บปวด มือหนาบีบเค้นนวดฟันอกสวย พลางค่อยๆขยับสะโพกสอบอย่างช้าๆก่อนจะเร่งจังหวะตัวเองเร็วขึ้นเมื่อตัวตนของเขาถูกตอดรัดแน่น ท่ามกลางเสียงหวานร้องครางกระเส่าอืออึง ก่อนที่เขาจะจับเธอพลิกคว่ำลงและจับท่อนลำใหญ่สอดแทรกเข้าไปยังช่องทางรักอีกครั้ง ขยับสะโพกกระแทกใส่ไม่ยั้งจนร่างเล็กแทบขาดใจเพราะความเสียวซ่านที่เขามอบให้แบบไม่ยั้งแรงเลยสักนิด

กว่าจะที่เสียงร้องครางกับลมหายใจที่เหนื่อยหอบจะบางเบาลงก็เกือบรุ่งเช้า ทั้งเธอและเขาต่างนอนก่ายกอดรัดกันอยู่บนเตียงหลังใหญ่หมดเรี่ยวแรงหลับใหลไม่รู้สึกตัว

จนเวลาบ่ายที่หญิงสาวปรือตาขึ้นรู้สึกตัวตื่น ด้วยอาการเจ็บระบมไปทั่วทั้งร่าง โดยเฉพาะกลางกายสาว รู้สึกเจ็บแสบทุกครั้งเวลาที่ขยับตัว

“ซี๊ด....เจ็บ” เสียงเล็กครวญคราง พลางขยับตัวก้าวลงจากเตียงด้วยความยากลำบาก ใบหน้าสวยบิดเบ้ ขบกัดริมฝีปากเล็กนิ่วหน้าทุกย่างก้าวที่เดิน ไปยังห้องน้ำที่อยู่ในตัวห้อง

เธอใช้เวลาเกือบยี่สิบนาทีในการจัดการตัวเองจนตัวหอมฟุ้งส่งกลิ่นหอมมาถึงคนที่นอนลืมตาอยู่บนเตียงหลังใหญ่ ภาคิณจ้องมองไปยังบานประตูห้องน้ำ แววตาครุ่นคิดอะไรบางอย่าง สีหน้าเคร่งขรึม จนได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมกับร่างบางที่นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาถึงแสร้งหลับตาลงทำทีว่ายังนอนหลับอยู่