“พ่อว่าไรอันก็ดูโอเคนะ”
เธอหยุดชะงัก เท้าที่ยกขึ้นชะงักค้างกลางอากาศก่อนจะค่อยๆ หันไปมองคุณพ่อที่ยืนกอดอกอยู่มุมหนึ่งของบ้าน
เซอร์เวย์เดินเข้ามาหาลูกสาวด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่ก็แฝงไปด้วยความอบอุ่นตามแบบฉบับของผู้ชายที่เป็นหัวหน้าครอบครัว
“คุณพ่อหมายถึงอะไรคะ?”
“พ่อกับแม่ชอบไรอันนะ ทำงานก็เก่ง แถมยังมีความรับผิดชอบ”
เธอเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ปกติคุณพ่อไม่ใช่คนที่ชมใครง่ายๆ โดยเฉพาะเรื่องผู้ชายที่เข้าใกล้ลูกสาวตัวเอง แต่คราวนี้กลับเอ่ยปากชมหมอรวิกรอย่างออกนอกหน้า
“ทำไมมีญ่าไม่ลองคุยๆ กับไรอันดูล่ะ”
ว่าแล้วเชียว…
เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ แทบอยากจะยกมือขึ้นกุมขมับ ทำไมเธอถึงเดาเรื่องนี้ได้แม่นนักก็ไม่รู้ ถ้าซื้อลอตเตอรี่ถูกแบบนี้ก็คงจะดีไม่น้อย ที่แท้คุณพ่อก็อยากให้เธอลงเอยกับหมอรวิกรนี่เอง
คนเก่งๆ แบบหมอรวิกร ใครบ้างไม่อยากได้เป็นลูกเขย แต่คุณพ่อถามเธอก่อนหรือยังว่าได้เป็นผัว
