“เราจูบกันได้ไหมคะ…”
คำพูดของมีญ่าทำให้คู่กรณีหนุ่มชะงักไปชั่วขณะ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปดวงตาที่พร่าเลือนของเธอ ราวกับพยายามค้นหาความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดนั้น
“เธอรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”
“ฉะ…ฉันร้อน ฉันไม่ไหว…” กลั้นใจพูดออกมา ร่างของเธออ่อนแรงลงเรื่อยๆ ขาทั้งสองแทบทรุด เธอเกาะแขนเขาไว้แน่นขึ้นเหมือนเป็นเส้นเชือกสุดท้ายที่ใช้พยุงให้รอดพ้นจากความทรมานนี้
ชายหนุ่มมองมีญ่าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ เขาก้มลงจนใบหน้าของเขาอยู่ในระดับเดียวกับเธอ
“ถ้าฉันจูบเธอ ฉันจะได้อะไร?”
“ตะ…ต้องการอะไรฉันยกให้หมด แค่ตอนนี้ช่วยจูบฉันได้ไหม…”
เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะกระชากคนตัวเล็กเข้ามาใกล้ มือหนาประคองท้ายทอยเธออย่างนุ่มนวล และริมฝีปากของเขาก็ประทับลงบนริมฝีปากของเธอ
ความรู้สึกเย็นเฉียบจากสัมผัสนั้นเหมือนน้ำที่ดับไฟในร่างกายของเธอ ตอนแรกเหมือนจะดีขึ้น ทว่าต่อมาเหมือนการจูบนี้จะสุมไฟราคะในร่างกายมีญ่าให้ระเบิดขึ้นจนยากยับยั้งชั่งใจ
“ถะ…ถ้าฉันต้องการมากกว่านี้ล่ะคะ” พอจูบถูกถอนออกเธอจึงขยับริมฝีปากที่แห้งผากเอ่ยถาม เธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน แต่ความต้องการที่เริ่มคุขึ้นมาสั่งให้เธอเรียกร้องมากกว่า ‘จูบ’
เซ็กซ์เป็นเรื่องปกติ
ถึงแม้เธอจะ…ไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยก็ตาม
“มากกว่านี้ที่ว่าคืออะไร?”
“เซ็กซ์”
ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบจากหญิงสาวตรงหน้า ดวงตาคมกริบจ้องเธออย่างไม่ละสายตา สายตานั้นราวกับพยายามอ่านให้ทะลุถึงจิตใจที่ว้าวุ่นของเธอ
“เธอรู้ตัวใช่ไหมว่ากำลังพูดอะไร?”
เสียงของเขาต่ำลึกและเต็มไปด้วยน้ำเสียงที่แฝงความท้าทาย มีญ่ากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ความร้อนในร่างกายยังคงพลุ่งพล่านเหมือนเปลวไฟที่ไม่มีวันมอด
“ฉันรู้…” เธอตอบออกมาเบาๆ แววตาเต็มไปด้วยความเว้าวอน
ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆ มุมปากยกขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ สายตาของเขาฉายแววสนุกอย่างปิดไม่มิด เขาก้มหน้าลงจนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เธอมากพอให้เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน
“แน่ใจแล้วเหรอ?”
คำถามนั้นเหมือนคำเตือนที่แฝงไปด้วยความเยือกเย็นและความขบขัน เธอสะอึกไปชั่วขณะ ความอับอายไหลทะลักในใจ แต่ร่างกายของเธอตอนนี้มันทรยศต่อความคิดทุกอย่าง
“ฉันไม่สนว่าเป็นเพราะอะไร แต่ฉันต้องการ…เซ็กซ์”
คำพูดที่หลุดออกมาจากปากเธอทำให้ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่รอยยิ้มเยาะจะกลับมาอีกครั้ง เขาเอียงคอเล็กน้อย มองเธอเหมือนกำลังชั่งน้ำหนักสถานการณ์
“ต้องการขนาดนั้นเลยเหรอหืม?” เขาพูดพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาร้ายกาจ
“ค่ะ ฉะ…ฉันต้องการมัน” นาทีนี้ไม่สนห่าเหวอะไรแล้ว ก็แค่มีเซ็กซ์มันจะเป็นอะไร ร่างกายของเธอมันเรียกร้องสิ่งนั้นจากชายแปลกหน้าคนนี้
ชายแปลกดึงแขนมีญ่าให้เดินตามออกไป เสียงเพลงและแสงไฟจากผับค่อยๆ ห่างไกลออกไปเมื่อเขาก้าวไปยังทางออก
มีญ่าพยายามพูดบางอย่าง แต่เสียงของเธอขาดหายไปในลำคอ ฤทธิ์ยาที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเหมือนยิ่งทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้น
เขาพาเธอมาถึงรถสปอร์ตคันหรูสีดำสนิท เขาวางร่างของเธอลงที่เบาะโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก้าวขึ้นนั่งในตำแหน่งคนขับ
“จะพาฉันไปไหน…” เธอถามเสียงแผ่ว ขณะมองเขาที่สตาร์ทรถ
“ที่ที่จะไม่มีใครรบกวนเราสองคน”
คำตอบของเขาชวนให้หัวใจเธอเต้นรัวเร็ว ความสับสนและความหวาดหวั่นปะปนกันในใจ แต่เธอกลับไม่สามารถปฏิเสธได้ ร่างกายของเธอเรียกร้องในสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน พอขึ้นมาบนรถเธอตัดสินใจส่งข้อความบอกเพื่อนสนิทว่า ‘ขอตัวกลับก่อน เมามาก’ โดยไม่ลืมโอนเงินค่าเครื่องดื่มให้ธารน้ำเอาไว้จ่ายแทนตัวเอง
อยากอยู่ต่อแต่ร่างกายฟ้องว่าไม่ไหว…
สิ่งเดียวที่เธอต้องการตอนนี้ก็คือ…เซ็กซ์
ทำไมถึงต้องการมากขนาดนี้นะ
เธอหันไปมองชายแปลกหน้าที่ขับรถสปอร์ตคันหรู ขับรถแบบนี้รู้เลยว่ามีฐานะไม่ใช่น้อย นาฬิกาเรือนนั้นประดับอยู่ข้อมือที่กำลังบังคับพวงมาลัยรถเรือนเดียวราคาหลักสิบล้าน
รวยไม่เบาเลยนะ…
พยายามเพ่งมองเสี้ยวหน้าของเขาให้ดีแต่กลับไม่เป็นผล มองเขาได้อย่างเลือนรางเช่นเคย
“นายชื่ออะไร”
“ฉันไม่นิยมบอกชื่อใครที่เจอกันในผับ”
มีญ่าไม่ถามต่อ แต่พูดประโยคใหม่ขึ้นมาแทน
“ใกล้ถึงรึยัง”
“ใจร้อนจังแหะ”
“ฉันแค่…เริ่มไม่ไหว”
“หึ…” ชายแปลกหน้ากรีดยิ้มมุมปาก สายตาเหลือบมองเรียวขาอ่อนที่โผล่พ้นกระโปรงออกมาอย่างลุกวาวและใจสั่น เขาเห็นผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่อยู่โซนวีไอพีแล้ว ไม่รู้ไปทำอีท่าไหนให้โดนวางยาได้
ไม่ใช่ยาธรรมดา แต่เป็นยา…ปลุกเซ็กซ์