คลั่งรัก 2 | โดนวางยาปลุกเซ็กซ์

930 คำ
“เราจูบกันได้ไหมคะ…” คำพูดของมีญ่าทำให้คู่กรณีหนุ่มชะงักไปชั่วขณะ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปดวงตาที่พร่าเลือนของเธอ ราวกับพยายามค้นหาความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดนั้น “เธอรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?” “ฉะ…ฉันร้อน ฉันไม่ไหว…” กลั้นใจพูดออกมา ร่างของเธออ่อนแรงลงเรื่อยๆ ขาทั้งสองแทบทรุด เธอเกาะแขนเขาไว้แน่นขึ้นเหมือนเป็นเส้นเชือกสุดท้ายที่ใช้พยุงให้รอดพ้นจากความทรมานนี้ ชายหนุ่มมองมีญ่าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ เขาก้มลงจนใบหน้าของเขาอยู่ในระดับเดียวกับเธอ “ถ้าฉันจูบเธอ ฉันจะได้อะไร?” “ตะ…ต้องการอะไรฉันยกให้หมด แค่ตอนนี้ช่วยจูบฉันได้ไหม…” เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะกระชากคนตัวเล็กเข้ามาใกล้ มือหนาประคองท้ายทอยเธออย่างนุ่มนวล และริมฝีปากของเขาก็ประทับลงบนริมฝีปากของเธอ ความรู้สึกเย็นเฉียบจากสัมผัสนั้นเหมือนน้ำที่ดับไฟในร่างกายของเธอ ตอนแรกเหมือนจะดีขึ้น ทว่าต่อมาเหมือนการจูบนี้จะสุมไฟราคะในร่างกายมีญ่าให้ระเบิดขึ้นจนยากยับยั้งชั่งใจ “ถะ…ถ้าฉันต้องการมากกว่านี้ล่ะคะ” พอจูบถูกถอนออกเธอจึงขยับริมฝีปากที่แห้งผากเอ่ยถาม เธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน แต่ความต้องการที่เริ่มคุขึ้นมาสั่งให้เธอเรียกร้องมากกว่า ‘จูบ’ เซ็กซ์เป็นเรื่องปกติ ถึงแม้เธอจะ…ไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยก็ตาม “มากกว่านี้ที่ว่าคืออะไร?” “เซ็กซ์” ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบจากหญิงสาวตรงหน้า ดวงตาคมกริบจ้องเธออย่างไม่ละสายตา สายตานั้นราวกับพยายามอ่านให้ทะลุถึงจิตใจที่ว้าวุ่นของเธอ “เธอรู้ตัวใช่ไหมว่ากำลังพูดอะไร?” เสียงของเขาต่ำลึกและเต็มไปด้วยน้ำเสียงที่แฝงความท้าทาย มีญ่ากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ความร้อนในร่างกายยังคงพลุ่งพล่านเหมือนเปลวไฟที่ไม่มีวันมอด “ฉันรู้…” เธอตอบออกมาเบาๆ แววตาเต็มไปด้วยความเว้าวอน ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆ มุมปากยกขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ สายตาของเขาฉายแววสนุกอย่างปิดไม่มิด เขาก้มหน้าลงจนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เธอมากพอให้เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน “แน่ใจแล้วเหรอ?” คำถามนั้นเหมือนคำเตือนที่แฝงไปด้วยความเยือกเย็นและความขบขัน เธอสะอึกไปชั่วขณะ ความอับอายไหลทะลักในใจ แต่ร่างกายของเธอตอนนี้มันทรยศต่อความคิดทุกอย่าง “ฉันไม่สนว่าเป็นเพราะอะไร แต่ฉันต้องการ…เซ็กซ์” คำพูดที่หลุดออกมาจากปากเธอทำให้ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่รอยยิ้มเยาะจะกลับมาอีกครั้ง เขาเอียงคอเล็กน้อย มองเธอเหมือนกำลังชั่งน้ำหนักสถานการณ์ “ต้องการขนาดนั้นเลยเหรอหืม?” เขาพูดพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาร้ายกาจ “ค่ะ ฉะ…ฉันต้องการมัน” นาทีนี้ไม่สนห่าเหวอะไรแล้ว ก็แค่มีเซ็กซ์มันจะเป็นอะไร ร่างกายของเธอมันเรียกร้องสิ่งนั้นจากชายแปลกหน้าคนนี้ ชายแปลกดึงแขนมีญ่าให้เดินตามออกไป เสียงเพลงและแสงไฟจากผับค่อยๆ ห่างไกลออกไปเมื่อเขาก้าวไปยังทางออก มีญ่าพยายามพูดบางอย่าง แต่เสียงของเธอขาดหายไปในลำคอ ฤทธิ์ยาที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเหมือนยิ่งทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้น เขาพาเธอมาถึงรถสปอร์ตคันหรูสีดำสนิท เขาวางร่างของเธอลงที่เบาะโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก้าวขึ้นนั่งในตำแหน่งคนขับ “จะพาฉันไปไหน…” เธอถามเสียงแผ่ว ขณะมองเขาที่สตาร์ทรถ “ที่ที่จะไม่มีใครรบกวนเราสองคน” คำตอบของเขาชวนให้หัวใจเธอเต้นรัวเร็ว ความสับสนและความหวาดหวั่นปะปนกันในใจ แต่เธอกลับไม่สามารถปฏิเสธได้ ร่างกายของเธอเรียกร้องในสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน พอขึ้นมาบนรถเธอตัดสินใจส่งข้อความบอกเพื่อนสนิทว่า ‘ขอตัวกลับก่อน เมามาก’ โดยไม่ลืมโอนเงินค่าเครื่องดื่มให้ธารน้ำเอาไว้จ่ายแทนตัวเอง อยากอยู่ต่อแต่ร่างกายฟ้องว่าไม่ไหว… สิ่งเดียวที่เธอต้องการตอนนี้ก็คือ…เซ็กซ์ ทำไมถึงต้องการมากขนาดนี้นะ เธอหันไปมองชายแปลกหน้าที่ขับรถสปอร์ตคันหรู ขับรถแบบนี้รู้เลยว่ามีฐานะไม่ใช่น้อย นาฬิกาเรือนนั้นประดับอยู่ข้อมือที่กำลังบังคับพวงมาลัยรถเรือนเดียวราคาหลักสิบล้าน รวยไม่เบาเลยนะ… พยายามเพ่งมองเสี้ยวหน้าของเขาให้ดีแต่กลับไม่เป็นผล มองเขาได้อย่างเลือนรางเช่นเคย “นายชื่ออะไร” “ฉันไม่นิยมบอกชื่อใครที่เจอกันในผับ” มีญ่าไม่ถามต่อ แต่พูดประโยคใหม่ขึ้นมาแทน “ใกล้ถึงรึยัง” “ใจร้อนจังแหะ” “ฉันแค่…เริ่มไม่ไหว” “หึ…” ชายแปลกหน้ากรีดยิ้มมุมปาก สายตาเหลือบมองเรียวขาอ่อนที่โผล่พ้นกระโปรงออกมาอย่างลุกวาวและใจสั่น เขาเห็นผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่อยู่โซนวีไอพีแล้ว ไม่รู้ไปทำอีท่าไหนให้โดนวางยาได้ ไม่ใช่ยาธรรมดา แต่เป็นยา…ปลุกเซ็กซ์
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม