ตอนที่ 31 หึง?
“พี่เนยจะสมัครสมาชิกอันนี้เหรอครับ”
“เอ่อคือ...ช่างมันเถอะ...พี่ไม่อยากดูแล้วแหละ” พอมาทบทวนดูแล้ว สิ่งที่ผมทำลงไปก็ใช่ว่าจะไม่รู้ว่ามันเป็นงานอะไร ต่ำต้อย น่ารังเกียจแค่ไหน แล้วถ้าให้น้องๆ มาร่วมรู้เห็นด้วย คงไม่เป็นผลดีแน่ๆ ผมกดปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วกางแขนออกไปกอดเจ้าตัวเล็กที่เดินเขย่งปลายเท้าเข้ามาหา
“พี่เนยถ่ายรูปกัน” เจ้าตัวเล็กหยิบโทรศัพท์มือถือของผมขึ้นมาแล้วกดปุ่มด้านข้างเปิดหน้าจอ นิ้วเล็กจิ้มเขี่ยทุกอย่างชำนาญกว่าผมเสียอีก
“ถ่ายทุกวันเลย ไม่เบื่อหรือไง”
“นุชอบถ่ายรูป พี่นัทมาถ่ายรูปกันเร็วๆ พี่เนยยิ้มหน่อย หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า” เราสามคนประสานเสียงหัวเราะกันเมื่อต่างคนต่างแข่งกันทำหน้าตาตลกใส่กล้อง รอให้น้องชายคนเล็กกดชัตเตอร์หน้าหาย หัวขาด ปากเบี้ยวไปบ้างแต่ก็เป็นภาพที่สวยสำหรับพวกเราอยู่ดี
กรี๊ดดดด เสียงกรี๊ดระเบิดดังขึ้นมาพร้อมกันจนผมสะดุ้ง เพียงก้าวแรกเมื
