ตอนที่ 17 เรียกมันว่า...ความสุข
“นัท...ป้าฝากน้องด้วยนะลูก” แม่ของผมนั่งอมยิ้มไม่หุบ ตั้งแต่พิธีรดน้ำสังข์ช่วงเช้า มาจนกระทั่งส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องหอในช่วงค่ำ ซึ่งก็เป็นหนึ่งในห้องพักแบบซูเปอร์พรีเมี่ยมของโรงแรม
“ป้าแก้วไม่ต้องเป็นห่วงกวีนะครับ ผมสัญญาด้วยชีวิตว่าจะดูแลกวีอย่างดีที่สุด”
“วันนี้พี่ดีใจและมีความสุขมากเลย ที่น้องชายของพี่ทั้งสองคน ได้เป็นฝั่ง เป็นฝาพร้อมกันทั้งคู่เลย นัท...ตั้งแต่สมัยยังเด็กมา นัทของพี่เป็นน้องชายที่น่ารักของพี่เสมอ และเป็นพี่ชายที่ยอดเยี่ยมให้กับนุมาโดยตลอด ต่อไปนี้นอกจากพี่และนุ นัทยังมีกวีกับเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาอีก ถึงพี่จะมั่นใจว่า นัทสามารถดูแลรับผิดชอบทุกอย่างได้ แต่พี่อยากกำชับให้นัทรัก และดูแลกวีให้ดีที่สุด ให้สมกับที่ป้าแก้วยกลูกชายคนเดียวให้นะ”
พี่เนย พี่ชายคนโตของพี่นัท บินลัดฟ้ามาจากเยอรมัน เพื่อมาร่วมพิธีมงคลสำคัญนี้โดยเฉพาะ เป็นอย่างที่ใครๆ ต
