หลังจากทั้งสองขึ้นมอเตอร์ไซค์มาแล้วพระพายก็กอดรอบเอวเพชรแน่น จากนั้นเขาก็พาเธอมุ่งหน้าไปยังบ้านของเขาทันที ตลอดเส้นทางมีสายตาของชาวบ้านที่มองทั้งสองเป็นตาเดียวแต่ทั้งสองก็ไม่สนใจ รถมอเตอร์ไซค์ยังคงวิ่งไปตามถนนเล็ก ๆ ของหมู่บ้าน กระทั่งใกล้ถึงบ้านเพชรพระพายก็ยิ่งตื่นเต้นเหงื่อไหลออกตามง่ามมือเต็มไปหมด ก่อนจะซบใบหน้าแนบชิดแผ่นหลังของเพชร
กระทั่งเพชรขับรถเลี้ยวเข้าไปในบ้านพระพายถึงรีบดันใบหน้าออกก่อนจะมองเข้าไปในบ้าน เห็นตาจ่อยกับยายพิณนั่งอยู่บนเสื่อหน้าบ้านกำลังเตรียมเครื่องเซ่นไหว้อยู่ ทางด้านเพชรเมื่อจอดรถเรียบร้อยก็รีบลงจากรถแล้วเอื้อมมือไปจับมือพระพายเดินจูงไปหาพ่อแม่ของเขาที่นั่งมองหน้ากันด้วยสีหน้างุนงง…
“ข่อยพาเมียมาโฎนตาเฮานำ” (ฉันพาเมียมาไหว้บรรพบุรุษเราด้วย) ทางด้านตาจ่อยกับยายพิณพอได้ยินแบบนั้นก็อึ้งลมแทบจับ เพราะไม่คิดว่าลูกชายตัวดีจะเอาน้องสาวเพื่อนที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กมาทำ
