“ไว้หลังจากนี้ ผมจะให้คุณโกนมันออก ดีไหม” เขายังแปลกใจตัวเองที่พูดแบบนั้นออกไป ในเมื่อเขาไม่เคยคิดจะโกนมันเลยจริงๆ
ช่างหัวหนวดเครานี่ประไร!!!
“ทำไมต้องไว้ยาวขนาดนี้ด้วย”
เธอเอ่ยถามเหมือนหาเรื่องชวนคุย ทั้งๆ ที่ในใจกำลังนึกประหวั่นพลันพรึง ตอนนี้หากเธอจะเปลี่ยนใจก็คงยังทัน แต่สิ่งที่ทำก็คือให้เขาจัดท่าเธอให้นอนสบายบนฟูกนุ่มหอมๆ กลิ่นเหมือนดอกไม้ป่า แล้วยอมให้เขาทาบทับลงมาบนเรือนร่างเปลือยเปล่าที่ปราศจากอาภรณ์ห่อหุ้มเรียบร้อยแล้ว
“ไม่มีเวลาโกนน่ะ แต่ถ้าต่อไปผมมีเมียคอยโกนให้... ก็คงดี” เขาลูบหน้าตัวเองแล้วมองเธอ
“นายสัญญาว่าจะพาฉันไปหาพ่อ”
“ผมสัญญา ผมพูดคำไหนเป็นคำนั้นเสมอ ไม่เคยบิดพลิ้ว” เขารับปากแล้วก้มหน้าลงมาหา แนบริมฝีปากอุ่นร้อนลงมาประทับจุมพิตที่กลีบปากอิ่มย้อยของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆ หนักหน่วงขึ้นเพื่อแยกเรียวปากหวานให้รับลิ้นอุ่นชื้นของเขาเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในนั้น
ลิ้
