“สองคนค่ะคุณท่าน หวังว่าจะได้สักทีนะคะ” อิ่มเอม เลขาสาวของคุณพิกุลส่งแฟ้มประวัติผู้สัมภาษณ์งานทั้งสองให้ประธานบริษัท
“ให้เขาเข้ามาเถอะ ฉันร้อนใจ ฉันไม่รู้ว่าสังขารของฉันมันจะไหวไปถึงเมื่อไหร่ เดี๋ยวกรรมการบริษัทที่เหลือจะฮุบบริษัทที่ควรจะเป็นของหลานชายฉัน มันจะหลุดไปอยู่ในมือของคนอื่น” คุณพิกุลเอ่ยออกมาด้วยความเหนื่อยล้า ด้วยวัยที่ควรจะนั่งๆ นอนๆ อยู่ที่บ้าน กลับต้องมาหาทางให้หลานชายกลับมารับมรดก ชีวิตของท่านนี่ก็ตลกสิ้นดี คนอื่นมีแต่ลูกหลานเขาแย่งมรดกกัน ส่วนท่านกลับต้องหาทางให้หลานชายกลับมารับมรดก
“ได้ค่ะท่านประธาน” ว่าแล้วเลขาสาวก็ออกไปข้างนอก ก่อนจะเชิญผู้สมัครคนแรกเข้ามา
พอคุณพิกุลได้สัมภาษณ์ผู้สมัครคนแรกเท่านั้น ท่านก็รู้เลยว่าคนนี้ไม่สามารถพาหลานชายท่านกลับมาได้แน่นอน ท่านจึงให้หญิงสาวออกไป ก่อนที่ท่านจะบอกให้เลขาของท่านพาคนต่อไปเข้ามา คุณพิกุลนั่งรอผู้สมัครคนต่อไปพร้อมกับถอนหายใ
